ခ်စ္တတ္ႀကပါရဲ့လား

ဒီေဆာင္းပါးေလးကေတာ့ ေနျပည္ေတာ္ ျမန္မာ့အသံ- “ လူငယ္မွတ္သား-သုတစကား ” က႑မွ အသံလႊင့္ခ့ဲတ့ဲေဆာင္းပါးေလးပါ။ ဒီကေန. လူငယ္ လူရြယ္ေလးမ်ားအတြက္ အပါတ္စဥ္ အဂၤါေန. ညေန(ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္ ၄း၄၀ နဲ. ေသာႀကာေန. နံနက္ ၁၀း၄၀) မွာထုတ္လႊင့္လ်က္ရွိပါတယ္။ Computer ရွိရင္ေတာ့ internet မွာ (www.mrtv.gov.mm) ကိုကလစ္ပါ - ေပၚလာမယ့္ ျမန္မာ့ ရုပ္ျမင္ မွာ မွ်ားေလးေတြ ပါတ့ဲ Radio ကိုေရြးျပီး မွ်ားေလးကိုကလစ္ပါ-နားဆင္လို. ရပါျပီ ။ အားလံုးရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ႀကပါေစ ========================================================================================== ဒါကေတာ့ ေနျပည္ေတာ္ ျမန္မာ့အသံမွ အသံသြင္းေနစဥ္ ေဒၚေအးေအးစိုးနဲ. အမွတ္တရ ဂို္က္ခ့ဲတ့ဲပံုေလးပါ

မဂၤလာပါကေလးတို.ေရ -- ဒီေန.ကေလးတို.အတြက္ “ခ်စ္တတ္ႀကပါရဲံလား” ဆိုတ့ဲ ေဆာင္းပါးေလးကို ေရြးခ်ယ္ စီစဥ္ထားပါ တယ္ ။ ကေလးတို.ေရ -- တို.မ်ားလူသားအားလံုးမွာ ခ်စ္တတ္ႀကတ့ဲႏွလံုးသားေတြ ကိုယ္စီကိုယ္ငွ ပါရွိေနႀက တယ္ဆိုတာ သိထားႀကျပီးျဖစ္ပါတယ္ေနာ္။ အဲဒီ”အခ်စ္” ဆိုတာမွာလည္း “မိဘနဲ.သား သမီး အခ်စ္ - လင္ခ်စ္- မယားခ်စ္ ၊ ဆရာခ်စ္ တပည့္ခ်စ္ ၊ ေဆြမ်ိဳးခ်စ္ - မိတ္ေဆြခ်စ္ ”စသျဖင့္ အင္မတန္.ကို မ်ားျပား က်ယ္ဝန္း လွပါတယ္ ။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ အရင္းစစ္လိုက္ျပန္ေတာ့”ခ်စ္တတ္ ႀကရန္” သာအဓိက အေရးႀကီးလွတာမဟုတ္ ပါလား ။ အင္း - တစ္ခါတစ္ခါေတာ့လည္း“အခ်စ္က မီးလား”ဆုိတာကုိ ေတြးမိမွာၿဖစ္သလုိ တစ္ခါတစ္ခါေတာ႔လည္း “အခ်စ္ဆိုတာ ေရပါလား” လုိ႔လက္ခံ လုိက္မိမွာအမွန္ပါ ။ ဒီလို အခ်စ္က မီးၿဖစ္သြားလုိက္ ေရ ၿဖစ္သြားလိုက္နဲ႔ အဆုံးမသတ္တဲ႔ အေတြးေတြနဲ႔ လုံးခ်ာလုိက္ေနမိမွာလည္းျဖစ္ပါတယ္ ။ ကေလးတို. လည္း အဲဒီလုိ အေတြးေတြနဲ႔ ခ်ာခ်ာလည္ခဲ႔တဲ႔ အၾကိမ္ေတြ မနည္းမေနာ ရွိခဲ႔ဖူးမွာပါ။ ဘာလုိ႔လဲဆုိေတာ့ တို.မ်ားအားလုံးက ပုထုဇဥ္ ေတြေလ-အခ်စ္အေၾကာင္း မေတြးပဲ ဘယ္ေနလိမ္႔မလဲေနာ္။ တကယ္ေတာ့ အခ်စ္က မီးပဲၿဖစ္ၿဖစ္၊ ေရပဲၿဖစ္ၿဖစ္ မခ်စ္မိေအာင္ေတာ႔ ဘယ္သူမွေနႏိုင္ ၾကမွာ မဟုတ္ပါဘူးေလ။ အ၀ိဇၹာနယ္တြင္းမွာ သကၡာဆယ္ရင္းနဲ႔ခ်စ္လုိက္-လိပ္ၿပာငယ္ရင္းနဲ႔ ခ်စ္လုိက္ေပါ့။ အဲ--အခ်စ္မၾကိဳက္တာေတြလုပ္မိလုိ႔ အခ်စ္နဲ႔ ကြဲကြာ-ခြဲခြါရလိုက္ ၊ အခ်စ္ၾကိဳက္တာေတြ လုပ္မိၿပန္ေတာ႔ အခ်စ္နဲ႔ျပန္လည္ေပါင္းစည္းမိၾကနဲ.- ေအာ္ - အခ်စ္သံသရာႏြံေတာမွာ ပုထုဇဥ္သတၱ၀ါ သူသူငါငါ ေမ်ာလြင္႔ေနလိုက္ႀကတာေနာ္။ တစ္ခါတစ္ခါ မခ်စ္တတ္တဲ႔ သတၱ၀ါထဲမွာလဲ ကိုယ္က ၀င္ပါ ရတဲ႔အခါ ရွိခ့ဲမွာျဖစ္သလို အခ်စ္ငတ္တဲ႔ သတၱ၀ါထဲမွာ ကုိယ္၀င္ပါရတဲ႔ အၾကိမ္ေတြလည္း မနည္း- မေနာရွိခဲ႔ၾကမွာပါ ။ ကိုယ္႔ေၾကာင္႔ အခ်စ္ချမာ မ်က္ႏွာငယ္ ၊ ဒုကၡေရာက္- မၿဖစ္စေလာက္ ကေလးက အစ - အနာတရၿဖစ္ခဲ႔ရတဲ႔ အခ်ိန္ေတြလဲ မနဲခဲ႔ဘူးေပါ႔ ။ ကေလးတို.ေရ-- အဲဒီ အခ်စ္ ဆိုတာကို လူတုိင္း၊ သတၱ၀ါတုိင္းကေတာ႔ မ်က္ႏွာငယ္ေစခ်င္မွာမဟုတ္သလို အနာတရ ေတြနဲ႔ နာၾကဥ္ေနတာမ်ိဳးလည္း ၿဖစ္ေစခ်င္မွာ မ ဟုတ္ပဲ အခ်စ္ကို အၿမဲတမ္းေပ်ာ္ရႊင္ ေနေစခ်င္မွာအ မွန္ပါ၊ အဲ-- ဒါေပမဲ႔ လူတုိင္း သတၱ၀ါတုိင္းက မခ်စ္တတ္ေတာ႔ အခ်စ္ချမာ နာမည္ေကာင္း မ ရရွာပဲ ခဏခဏ နာမည္ပ်က္ရရွာတာေပါ့ကြယ္။ ဒီေတာ့ ဘာလုပ္ႀကမလဲ - မခက္ပါဘူးေလ - ခ်စ္တတ္ေအာင္ သင္ရ ႀက- ေလ့လာႀကရမွာျဖစ္ပါ တယ္ ။ ဒါဆိုရင္ ခ်စ္တတ္ေအာင္ေကာ ဘယ္လုိ ေလ့လာ ဘယ္လိုသင္ယူမလဲ ။ လြယ္လြယ္ေလးပါ ။- အဲ - လြယ္တယ္-ဆုိေပမ့ဲ လြယ္မေယာင္ နဲ႔ခက္ ၊ တိမ္မေယာင္နဲ႔နက္ ဆုိသလို အခ်စ္ကုိ ကုိင္တြယ္ရတာ ခက္တယ္ေလ။ ဒါဆုိ ဘယ္လုိလုပ္မလဲ၊ ဘယ္လုိသင္မလဲဆုိတာသိရေအာင္ ဖတ္ဖူး ေလ့လာဖူးခ့ဲတ့ဲ ဇာတ္၀တၳဳေလး တစ္ခုကိုေဖာက္သည္ခ်- တင္ၿပခ်င္ပါတယ္ ။ ကေလးတို.ေရ ---- ဘုရားအေလာင္းေတာ္ ႏုစဥ္အခ်ိန္က မစလရြာမွာ မဃဆုိတဲ႔ အမ်ိဳးသားေလး ၿဖစ္ခ့ဲစဥ္က အခ်စ္ကို ေရႊတင္ၿမခက္ စုံဖက္ၿမတ္ႏိုး-ေအာင္ၿမင္မႈ တန္ ခိုးနဲ႔ နာမည္ ေကာင္းရေအာင္ လုပ္ သြားတဲ႔ နည္းေလး ကို ေၿပာၿပခ်င္ပါတယ္၊ ဇာတ္ေတာ္ အရွည္ၾကီးကို အက်ဥ္းခ်ဳံးေၿပာၿပပါမယ္၊ အဲဒီ မစလရြာမွာ“မာဃ” ဆိုတဲ႔အမ်ိဳးသားေလးက လမ္းေတြၿပင္တယ္၊ တံတားေတြေဆာက္တယ္၊ အမ်ားအက်ိဳးကုိ ကူညီတဲ႔ ကုသုိလ္အလုပ္ ေတြကို လုပ္ပါတယ္၊ သူ.မွာ ---- (၁) သုဓမၼာ (၂) စိတၱာ (၃) နႏၵာ (၄) သုဇာ ဆိုတ့ဲ ဇနီး ေလးေယာက္ေတာင္ ရွိသတဲ႔ ။ သူနဲအတူ သူ႔ေနာက္လုိက္ လူငယ္ေလးေတြ(၂၉)ေယာက္ကလဲ အမ်ားအက်ိဳးေတြကို သယ္ပုိး ေဆာင္ ရြက္ၾကတ့ဲအျပင္ ငါးပါးသီလကိုလဲ အၿမဲေစာင္႔ ထိန္းႀကပါသတ့ဲ ။ တစ္ေန႔မွာ သူတုိ႔လူငယ္ ေလးေတြ တုိင္ပင္ၿပီး ရြာလယ္ေၿမကြက္လပ္မွာ ဇရပ္ၾကီး တစ္ေဆာင္ေဆာက္ လုပ္ၾကပါတယ္ ။ အဲဒီ ဇရပ္ ၾကီး ရဲ႕ထိပ္မွာ လုိတဲ႔ပစၥည္း သစ္သားေတြကို “သုဓမၼာ” က ပါ၀င္ ကုသုိလ္ယူပါတယ္၊ “စိတၱာ” ဆုိ တဲ႔ ဇနီး ကေတာ႔ အဲဒီဇရပ္ၾကီးနားမွာ ပန္းမ်ိဳးစုံဖူးပြင္႔ေနတဲ႔ ဥယ်ာဥ္ၾကီးတစ္ခု ေဆာက္လုပ္ လွဴဒါန္း သလို “နႏၵာ”ဆုိတဲ႔ အမ်ိဳးသမီးေလးကေတာ႔ အဲဒိ ဥယ်ာဥ္နားမွာပဲ ၾကာမ်ိဳးငါးပါးနဲ႔ ၿပည္႔စုံ တဲ႔ေရကန္ၾကီး တစ္ ကန္တူးေဖာ္ လွဴဒါန္းပါတယ္ ။ ဒီလို လူအမ်ားက ကုသုိလ္ေကာင္းမႈေတြ လုပ္ၾက ၊ သီလေဆာက္ တည္ၾကေပမဲ႔ “သူဇာ”ဆုိ တဲ႔ ဇနီးကေတာ႔ ေန.စဥ္ အလွၿပင္၊ သူ.လင္ေတာ္ေမာင္လုပ္ရင္ သူလဲရမွာ ပဲ ဆုိၿပီး ထို္င္ႀကည့္ ေနပါသတ့ဲ ။ ဒီလုိနဲ႔ “မာဃ” ဦးေဆာင္တ့ဲ လူငယ္အေယာက္သုံးဆယ္နဲ႔ သုဓမၼာ၊ စိတၱာ၊ နႏၵာတုိ႔တစ္ေတြဟာ- ကုသုိလ္ေကာင္းမႈေတြၿပဳၿပီး၊ ေသလြန္သြားႀကေတာ႔ တာ၀တိ ံသာနတ္ၿပည္မွာ “မာဃ” လူငယ္ေလးက သိၾကားမင္းၾကီးၿဖစ္လာၿပီး က်န္တဲ႔သူေတြက သူရဲ႕ေနာက္လုိက္ နတ္သားေတြ နတ္သမီး ေတြၿဖစ္ လာပါတယ္ ။ အဲဒီအခ်ိန္က တာ၀တိ ံသာမွာ အသူရာေတြေနထုိင္ခ့ဲတာပါ၊ သိၾကားမင္းပုိင္ဆုိင္တဲ႔ နတ္ၿပည္မဟုတ္ေသးဘူးေပါ့ ။ မာဃတုိ႔လူငယ္ေတြ ေရာက္လာမွ အသူရာေတြကုိ ၿမင္႔မုိရ္ေတာင္ေၿခ ရင္းကို ႏွင္ထုတ္ လုိက္ပါသတ့ဲ ။ အဲဒီအသူရာေတြကလည္း အၿမဲပဲအရက္မူးေနၾကပါတယ္၊ အရက္ အမူးေၿပလို႔ သခြတ္ ပန္းပြင္႔ခ်ိန္ေရာက္တုိင္း သူတုိ႔ၿပည္တာ၀တိ ံသာကုိ သတိရၾကတာ ေႀကာင့္ တာ၀တိ ံသာက သိၾကား မင္းနဲ႔ အသုရာေတြနဲ႔ စစ္ ခင္းၾကတယ္လို. ဆိုပါတယ္ ။ အဲဒီလိုနဲ႔ သူတို႔ဟာ တစ္ဦးနဲ႔ တစ္ဦး ရန္သူၾကီး ေတြၿဖစ္လာတာေပါ့ကြယ္။ စစ္ၿဖစ္တုိင္းလည္း အသူရာေတြရႈံးျပီး သိၾကားမင္းက အၿမဲႏိုင္ပါသတ့ဲ ။ ကေလးတို.ေရ--- သိၾကားမင္းက တစ္ေနေတာ႔ သူ.ဇနီးေလး ေယာက္ထဲက တစ္ေယာက္ၿဖစ္တဲ႔ “သူဇာ” တာ၀တိ ံသာမွာ ပါမလာတာ သတိထားမိသြားျပီး သူ.ရဲ့ အခ်စ္ဆုံးသုဇာေလး ဘယ္ဘ၀မ်ား ေရာက္ေနလဲ၊ အဆင္ေၿပ ရဲ႕လားဆုိၿပီး နတ္မ်က္စိနဲ႔ ရွာၾကည္႔ေတာ ့- လားလား အဲဒီခ်ိန္မွာ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈ ဘာမွမလုပ္ခဲ႔တ့ဲ “သူဇာ”ေလးက ငါးေတြဖမ္းစားေနတဲ႔ ဗ်ဳိင္းမေလးၿဖစ္ေနရွာသတဲ႔။ ဒါနဲ႔ သိၾကားမင္းကလည္း မၿဖစ္ေခ်ဘူး၊ ငါရဲ႕အခ်စ္ေလးကုိ ကယ္ မွပဲဆုိၿပီး သူဇာဗ်ိဳင္းမေလးရွိရာကို သြားၿပီေတာ႔ “ရွင္မရယ္ မင္းမလဲ ေရွးကကုသုိလ္ေကာင္းမႈနည္းခဲ႔လုိ႔ အခုလုိ တိရစၦာန္ဘ၀ေရာက္ေနရတာ-ဒီဘ၀ က လြတ္ေအာင္ ငါးပါး သီလေဆာက္တည္ပါကြယ္” လုိ႔ တုိက္တြန္းအားေပးခဲ႔ အတုိင္း “သူဇာ” ေလးကလဲ ခ်စ္တဲ႔ စိတ္ နဲ႔ ေလးစားစြာ လိုက္နာ ၿပီး ငါးပါးသီလေတြၿမဲေအာင္ေစာင္႔လိုက္ေတာ့ သူေသလြန္တဲ႔အခါ လူၿပည္ကဗာရာဏသီၿပည္မွာ အုိးလုပ္တဲ႔အိမ္မွာသမီးကေလး ၿဖစ္လာပါသတ့ဲကြယ္။ အဲဒီအုိးထိန္းသည္ သမီးကေလးဘ၀မွာလဲ“သူဇာ”ဟာ ငါးပါးသီလေတြကို ဆက္လက္ေစာင္႔ထိန္းပါ တယ္ ။ အဲဒီအခါမွာလဲ တာ၀တိ ံသာက သိၾကား မင္းၾကီးခမ်ား မေနသာပဲ သူ.အခ်စ္ “သူဇာေလး” ဘယ္ဘ၀ေရာက္ေနလဲဆုိတာ နတ္မ်က္စိနဲ႔ ရွာၾကည္႔ၿပန္ေတာ့ ဗာရာဏသီက အုိးထိန္းသည္အိမ္မွာ အိုးလုပ္သမေလးၿဖစ္ေနၿပီး ဆင္းရဲေနတာ ၿမင္ၿပန္ေတာ႔ သိၾကားမင္းခမ်ား အဖုိးအုိေယာင္ဖန္ဆင္းၿပီး၊ အဲဒီအုိးလုပ္တဲ႔ ရြာထဲကို လွည္းၾကီးနဲ႔ ေရႊဖရုံသီး ေတြတင္သြားတယ္။ ရြာသူရြာသားေတြကလည္း ေရႊဖ ရုံသီးေတြ ေရာင္းပါလုိ႔ အဖုိးအုိေယာင္ ေဆာင္ထားတဲ႔ သိၾကားမင္းကုိေၿပာေတာ႔ သၾကားမင္းက “ေရာင္းဖုိ႔မဟုတ္ဘူး - ငါးပါးသီလေစာင္႔တ့ဲ - ငါးပါးသီလကို သိတဲ႔သူကုိ ေပးဖုိ႔ယူလာတာလုိ႔ ေၿပာ လႊတ္ပါတယ္ ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ“သူဇာ”အုိးလုပ္ သမေလးက သူငါးပါးသီလကိုသူသိပါတယ္၊ သူေရႊဖရုံ သီးေတြေပးပါလုိ႔ ေတာင္းေတာ႔ သိၾကားမင္းက“သုဇာ” ကုိေရႊသခြားသီးေတြေပးၿပီး၊ "ကုသုိလ္ ေကာင္းမႈ ေတြလုပ္ပါ -သီလေတြကုိ ဆက္လက္ေစာင္႔ထိန္းပါ” လုိ႔ မွာၾကားၿပီး တာ၀တိ ံသာကို ၿပန္သြားခဲ႔ပါတယ္။ အဲဒီလုိနဲ႔ သူဇာအုိးလုပ္သမေလးဟာ အဲဒီဘ၀မွာ သီလေတြေစာင္႔ ၊ အလွဴဒါနေတြ လုပ္ျပီး ေသဆုံးတဲ႔ အခါ သၾကားမင္းတုိ႔ရဲ႕ ရန္သူေတာ္ေတြေနတဲ႔ အသူရာနတ္ ၿပည္မွာ အသူရာနတ္ဘုရင္ရဲ႕ သမီးနတ္သမီးေလးသြားၿဖစ္ပါတယ္။ ဘ၀တို္င္းဘ၀တုိင္း သီလေတြေစာင္႔တည္ခဲ႔တဲ႔အတြက္ရုပ္ရွည္အဆင္း က အရမ္းကိုလွပျပီး ၿမင္ရတဲ႔ နတ္သားတုိင္းက သုဇာနတ္သမီးေလးကို သိမ္းပိုက္ခ်င္ပါ သတဲ႔၊ “သုဇာေလးကိုရရင္ ေသေပ်ာ္ပါၿပီ “ လုိ႔ ေၿပာရတဲ႔ အထိကို ၿဖစ္ၾကခ့ဲပါသတဲ႔ ။ အဲဒီသတင္းကို တာ၀တိ ံသာက သိၾကားမင္းကၾကားေတာ႔ အသူရာနတ္ၿပည္ကို ရုတ္တရက္ဆင္းလာျပီး သုဇာေလးကို လာၾကည္႔တ့ဲအခါ ဘ၀-ဘ၀ တုိင္းက အခ်စ္ေမတၱာ တန္ခုိးေတြေၾကာင္႔ ၿမင္ၿမင္ျခင္း ခ်စ္မိသြားၿပီး တာ၀တိ ံသာကို ေခၚသြားပါသတဲ႔ ကြယ္ ။ ဒါ့ေႀကာင့္ -- အခ်စ္က မီးၿဖစ္ခ်င္ ၿဖစ္မယ္၊ ေရၿဖစ္ခ်င္ ၿဖစ္မယ္၊ ဒါေပမဲ႔ အသုံးခ်တတ္မွ ေရၿဖစ္မွာေနာ္-ဘာ့ေႀကာင့္ လဲ ဆိုေတာ့ ဒီဇာတ္ေတာ္မွာ အခ်စ္ေၾကာင္႔ ၊ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ေၿပာရရင္ သိၾကားမင္းက“ သူဇာ” ေလးကုိ ခ်စ္တဲ႔ ခ်စ္ၿခင္းေမတၱာ ေၾကာင္႔ ဘ၀ၿခားေပမဲ႔ ခဏမျခား လာလာၿပီး သီလေတြ ေဆာက္တည္ပါ - အလွဴဒါနေတြလုပ္ပါ လုိ႔ တုိက္တြန္းခဲ႔တာ မဟုတ္ပါလား ။ အဲဒီလုိပါပဲ “သူဇာ” ေလးကလည္းသၾကားမင္းကို ခ်စ္တဲ႔ စိတ္နဲ႔ ခ်စ္သူေပးတဲ႔ ဆုံးမစကား ေတြ အၾကံ ေကာင္းေတြကို တစ္ေသြမတိမ္းလုိက္နာၿပီး ကုသုိလ္ေကာင္းမႈေတြၿပဳလုပ္လုိ႔ ေနာက္ဆုံးမွာ ၿပန္လည္ ဆုံးဆည္းၾကရတာေနာ္ ။ တကယ္ေတာ့ တစ္ဦးေမတၱာကို တစ္ဦးက တန္ဖိုးထား- ေလးစား တတ္ႀက ဖို. အထူး လိုအပ္လွပါတယ္ ။ ဒါေၾကာင္႔ အခ်စ္နဲ႔ မကင္းေသးတဲ႔ သူမ်ား အားလံုးလည္း အခ်စ္ကို မီးမ ၿဖစ္ေအာင္ ႀကံေဆာင္ႏို္င္ႀက ပါေစလို.“အရွင္အကုၤရ”က ဆိုဆံုးမေတာ္မူထားျခင္းျဖစ္ပါတယ္ ။ ေအာ္---------- အခ်စ္ဟာ တကယ္ခ်စ္တတ္ရင္ မီးလို မပူပဲ ေရလိုေအးျမေနမွာ အမွန္ပါပဲ ။ ကဲ - - ကေလးတို.အားလံုးလည္း ဘယ္သူ.ကိုမဆို တစ္ဦးနဲ.တစ္ဦး စစ္မွန္ေသာ ေမတၱာတရားျဖင့္ ခ်စ္တတ္ႀကပါေစကြယ္ --- “အရွင္အကုၤရ” ၏ တရားေတာ္ကို မွီျငမ္းကာ ျပန္လည္ေရးသားထားျခင္းသာျဖစ္ပါသည္ ။