စာေရးဆရာမ“ဝါဝါထင္လင္း” ရဲ့ေလးစား ခင္မင္မႈႏွင့္ အမွတ္တရ ေရးတ့ဲစာ

စာေရးဆရာမတစ္ဦး၏ လံုးခ်င္းဝတၳဳရွည္ကို ဖတ္ျပီး အမွာစာရယ္လို. ကၽြန္မ ေရးႏိုင္ မစြမ္းပါ။ ႀကံဳခိုက္ေလးမွာ“ ညီမေလးေရ--မမဝတၳဳကိုဖတ္ျပီး အမွာစာေရးေပးႏုိင္မလားကြယ္” လို.ေျပာလာ ေတာ့ ကၽြန္မ ဝမ္းသာပီတိျဖစ္ရတယ္။ ဒါေပမ့ဲ တာဝန္ႀကီးတယ္ေနာ္ ။ ဒီေတာ့ ထဲထဲဝင္ဝင္ ဖတ္ရျပီ ။ သာမန္ အေပၚယံဖတ္ျပီးစင္ေပၚပစ္တင္ထားလို.မရႏိုင္ပါ။ ေလးစားျခငး္ - ဂုဏ္ယူျခင္း- ႀကည္ႏူးျခင္းမ်ားနဲ. ကၽြန္မ အမွတ္တရ ေရးရျခငး္ပါ။ ဆရာမ ေမေက်ာ့ရွင္း---တစ္ေခတ္တစ္ခါက ေရဒီယိုေတးသံရွင္ျဖစ္ခ့ဲသူ - “ကေလးတို.ဆရာမ” သီ ခ်င္းနဲ. လူ သိမ်ားခ့ဲသူ။ ကၽြန္မကလညး္ “ေက်ာင္း ဆရာမ- ေရဒီယိုေတးသံရွင္” လို.ပဲ ထင္ထားခ့ဲတာ။ ဘယ္ ဟုတ္ပါ့မလဲ။ ဆရာမေမေက်ာ့ရွင္းက ကၽြန္မ သံုးႏွစ္ သမီးအရြယ္ေလာက္ ကတည္းက “မာလာ” -လို.အမည္တြင္တ့ဲမဂၢဇင္းမွာ “သဇင္ျဖဴ” ကေလာင္အမည္နဲ. ဝတၳဳ-ေဆာင္းပါး- ကဗ်ာေတြေရးခ့ဲသူပဲ။ ၁၉၆၀- ခုႏွစ္မွာ “အမ်ိဳးသမီးမ်ားနဲ.ပတ္ဝန္းက်င္” ဆိုတ့ဲ ေခါင္းစဥ္နဲ.စာေပေဟာေျပာပြဲကို စတင္ေျပာ ခ့ဲ တယ္။ ၁၉၆၁ -ခုႏွစ္ကစျပီး အေထာက္ေတာ္သတင္းစာနဲ. နာမည္ႀကီးမဂၢဇင္း စာအုပ္ေတြမွာ ကဗ်ာ- ဝတၳဳနဲ. ေဆာင္းပါးေတြကို ေရးခ့ဲသလို ေသာႀကာစာေစာင္မွာလည္း “ေမဂြက္ေထာ္”အမည္နဲ.ဟာသဝတၳဳ တိုေတြကိုလည္း ေရးခ့ဲသူပါ။ “ေမဂြက္ေထာ္” ကိုေတာ့ ရိပ္ရိပ္ေရးေရးႀကားဖူးသလို ရွိခ့ဲသား။ ဆရာမနဲ. ကၽြန္မ အျပန္အလွန္ ရိုးွရွင္းေသာေမတၱာမ်ားနဲ.ခင္မင္မႈေမတၱာက ျမင့္လာတယ္။ ဆရာမ ေခတၱေနထိုင္ရာ ထိုင္းႏို္င္ငံ -ဘန္ေကာက္ျမိဳ.နဲ. ခ်င္းမို္င္စာေပေဟာေျပာပြဲမ်ားဆီကို ဆရာမစီစဥ္ေခၚ ယူတာေႀကာင့္ ဆရာမ နဲ.အတူ ေဟာေျပာခြင့္ရခ့ဲတယ္။ ဆရာမ ေမေက်ာ့ ့ရွင္းရဲ့ ေက်င္းဆရာမနဲ.ေတးသံရွင္ အဆိုရွင္ဘဝကို ကၽြန္မ ရင္းႏွီးမႈ မရွိခ့ဲပါ။ စာေရး ဆရာဘဝနဲ.သာ ရင္းႏွီးခ့ဲတာမို. စာေရးဆရာ ဆိုတာကိုပဲ ေဇာင္းေပးေရးျခင္းပါ။ - ကၽြန္မ ၁၂-ႏွစ္သမီး အရြယ္မွာ ဆရာမ ေမေက်ာ့ရွင္းက “မာန္”အမည္နဲ. ႏွစ္က်ပ္တန္လံုးခ်င္းဝတၳဳ ၊ပန္းအလွျပဇာတ္တိုမ်ားကိုေရးထား ထုတ္ေဝခဲ့တ့ဲအျပင္ “စာေတြ.လက္ေတြ. တို.ေပ်ာ္ေမြ.” –“ရုန္း” အမည္နဲ. ဝတၳဳစာအုပ္မ်ားကို ပံုနွိပ္ထုတ္ေဝခ့ဲေႀကာင္းသိရတယ္။ စာေပေဟာေျပာပြဲမာ်းနဲ. စကားရည္ လုပြဲမ်ားကိုလည္း စာေရးဆရာျမတ္ထန္-ဆရာစိန္လြင္ေလး-ဒါရို္က္တာေနမ်ိဳး - ဆရာ ဗိုလ္ျမင့္ - ဗိုလ္ ဗကို - ဆရာ မင္းသိခၤ - ယုဝတီေရႊဝါစိန္ - ယုဝတီခင္စိန္လိႈင္ - ယုဝတီခင္လင္း - စသည္တို.နဲ. အတူ ပါဝင္ေဟာ ေျပာခ့ဲတယ္။ ဒီလို စာေပအေတြ. အႀကံဳေတြ မ်ားစြာရွိေနသူ ဆရာမ ေမေက်ာ့ရွင္း က ေကာင္း မြန္ေသာ ဘဝ အေကြ.ေလးမ်ားနဲ.စာေပကို ႏွစ္မ်ားစြာေဝးကြာသြားခ့ဲရတယ္။ ေရဒီယို အသံလႊင့္႒ာနမွာ ဆရာမကိုယ္တိုင္ေရး သား ေဟာေျပာမႈမ်ား ယေန.ထက္တိုင္ ရွိေနဆဲပါ။ စာေပရပ္ဝန္းထဲကို ဆရာမ ျပန္ လည္လာျပီ။ ဆရာမရဲ့လံု.လ- ဝီရိယကအ့ံမခန္းႏို္င္ပါ။ တစ္ႏွစ္အတြင္း ကိုယ္တိုင္ျပဳစု ေရးသားထုတ္ေဝ တ့ဲ လံုးခ်င္းစာအုပ္ သံူး-ေလးအုပ္ ဆက္တိုက္ ထြက္ လာတယ္။ အမွတ္တ ရ ေရးမယ့္ သံုးအုပ္ေျမာက္ လံုးခ်င္းဝတၳဳက “ စိန္ပြင့္ ေက်ာက္ရိုင္း - တုႏိႈင္းမရ” လူငယ္ အက်ိဳးျပဳ လံုးခ်င္း ဝတၳဳပါ။ ဇာတ္ေကာင္”ျမတ္”-ထင္လင္း-ေအာင္မင္းႏို္င္- သံုးပြင့္ဆို္င္ ဇာတ္လမ္းျဖစ္ျပီး ခရစ္-လိႈင္းႀကီး-လိႈင္ေသး ပိတ္စမ်ားနဲ. အခ်ိဳမႈန္.ေမွာင္ခို ေခတ္ကို ေခတ္ကိုလည္း ျပန္သတိယေစတယ္။ ဒီေခတ္ လူငယ္ မ်ား ေမွာင္ခိုေခတ္ကို မသိႀကပါ ။ ျမတ္နဲ.ထင္လင္း- သူတုိ.ႏွစ္ဦးမွာ ႏွစ္ကိုယ္တူ ခ်စ္ႀကည္ျဖဴေနျပီး လူႀကီး မ်ားကလည္း သေဘာတူခြင့္ ျပဳထားသူေတြပါ။ ျမတ္က ပီတိ ျမန္မာ မိန္းကေလးတစ္ဦးပါ။ ျပည္တြင္းျဖစ္ကို မွ အားေပးခ်င္သူ - အစိုးရခ်ည္မွ်င္နဲ.အထည္စက္ရံုဝန္ထမ္းတစ္ဦး-- --- - ျမတ္မွာ ခ်စ္ရတ့ဲ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရွိတယ္။ ေမွာင္ခိုအထည္ေတြကို ႏွစ္သက္သူျဖစ္တာမို.ျမတ္ က အားမေပးေအာ္င တားတ့ဲသူ -- သူက “သီတာ” ------ ေအာင္မင္းႏိုင္ -- သူနဲ.ျမတ္ ေတြ.ဆံုပံုက သိပ္မလွ --ျမတ္ တန္ဖို.ထားတ့ဲ ဆြဲႀကိဳးေလးေပ်ာက္သြား တယ္ ။ ေအာင္မင္းႏို္င္ လက္ထဲမွာျပန္ေတြ.တယ္ --- ။ ေအာင္မင္းႏုိ္င္က ျပန္ေပးတယ္ ။ သို.ေသာ္ ျမတ္က အထင္မႀကီး။ ေက်းဇူးမတင္ႏုိ္င္ ။ ရဲစခန္း အထိေရာက္ေအာင္ ရွင္းရတ့ဲ ဒီကိစၥမွာ ေအာင္မင္းႏို္င္ အျပဳ အမူေတြက ပေဟဠိဆန္ေနသလို လူဆိုး လူမို္က္ ခါးပိုက္ႏႈိက္တြနဲ.တရုန္းရုန္း ။ - - ျမတ္အိမ္ကို မထင္မွတ္ပဲ ျဗံဳးစားႀကီးေရာက္လာသူ သီတာ -ျဗံဳးစားႀကီးထြက္သြားတာ ျမတ္မွာ စဥး္စား မရပဲ စိတ္ထိခို္က္ေနမိတယ္။ သီတာ့ကို မေတြ.ေတာ့လို.စိတ္ဝင္တစားေမးသူ ထင္လင္း၊ ျမတ္စိတ္ ထိခို္က္ေနသေလာက္ ဘာမွ မျဖစ္သလို စီးကရက္ကို ဖြါရိႈက္မပ်က္ ------- သရုပ္ေဆာင္ေကာင္းတ့ဲ ထင္လင္းပါ။ သေဘာတူ ႀကည္ျဖဴ ခ်စ္သူရွိလ်က္နဲ. ျမတ္သူငယ္ခ်င္း’သီတာ့” ကို ႀကံစည္သူ ။ တန္ဖိုးႀကီးေမွာင္ခိုထည္ေတြကို ဦးစားေပးဝတ္တတ္တာအျပင္ အဆင္အျပင္ မလံုမလဲမႈေတြက တစ္ ဘက္ေယာက်ားသား စိတ္ကို ေဖါက္လြဲေဖါက္ျပန္ျဖစ္တတ္သည္ မဟုတ္ပါလား။ သီတာ--သီတာ-- “မထင္နဲ.ျမတ္ - ကိုယ္တို. ေယာက်ားဆိုတာက ရဟႏၱာမွမဟုတ္ပဲျမတ္ရယ္”ထင္လင္းေျပာစကား ျမတ္ရဲ့ နားနဲ.ဆတ္ဆတ္ ႀကားခ့ဲရတာပဲေလ။ သီတာ့မွာလည္း ရည္ရြယ္ ခ်စ္သူရွိတယ္။ ခ်စ္သူနဲ.အဆင္မေျပခ်ိန္ သိတာ့ချမာ အားကိုးတႀကီး ျမတ္ ဆီလာ ေနျခငး္ပါ။ ဒါကို အခြင့္ေကာင္းယူသူ ထင္လင္း ။ “စိတ္ပြင့္ ေက်ာက္ရို္င္း - ႏြံတစ္ပို္င္းနစ္ - တုႏိႈင္းမရ က်ည္းတန္လွလည္း - ဘဝမေပ်ာက္ မေႀကာက္ရြံ.ပါ - ေက်ာက္ေသြးဆရာ - လက္ေရးသာက - သူ.မွာ တန္ဖိုး မျဖတ္ႏို္င္ပါတကား---“ ဆရာမရဲ့ ေစတနာ အားေကာင္းေႀကာင္း ဝတၳဳထဲမွာ ေတြ.ရပါလိမ့္မယ္။ ကိုယ္တိုင္က ေက်ာင္းဆရာမ ျဖစ္သူမို.လည္း လမ္း မွားလူငယ္ေတြကို အမွန္လမ္းေလွ်ာက္ျပီး လူေကာင္းေလးေတြျဖစ္ကာ အနာဂတ္ေခါင္းေဆာင္ေကာင္း မ်ား ျဖစ္ေစခ်င္တ့ဲ ဆႏၵ မ်ားးလွတယ္။ “ျမတ္”ကို ေစတနာ ညေက်ာင္းဖြင့္ျပီး စာသင္ခို္င္းတယ္ ။ ။ ေအာင္မင္းႏို္င္နဲ. လမ္းသရဲ - ခါးပို္က္ႏိႈက္ ဆိုးသြမ္းလူ ငယ္ေတြ ဘယ္လိုေႀကာင့္ ဘဝဆံုး တိုင္ေအာင္ ေႏြးေထြး ခင္မင္ႀကရတာလဲ--- သေဘာတူ ေစ့စပ္ခ်စ္သူဘဝကို ျမတ္တန္ဖိုးထားေပမ့ဲ ထင္လင္းကိုအျပီးတိုင္ စြန္.ခြါလိုက္ရတယ္-ဘာ့ေႀကာင့္လဲ--- လိုက္ကာအကြယ္မွ ေစြေစြေလးေစာင့္ႀကည့္ျပီး ျမတ္ရဲ့လႈပ္ရွားမႈ မွန္သမွ် မ်က္ခ်ည္မျပတ္ ေနသူ က ေအာင္မင္းႏို္င္ --- - လွည့္ကြက္ပါးပါးေလးေတြနဲ. ဇာတ္အိမ္က က်ယ္တယ္ - ရုပ္ရွင္အျဖစ္ ဖန္တီး လို.ရမယ့္ ဇာတ္အိမ္ပါ လို. ဆိုခ်င္တယ္- -။ လူငယ္မ်ားရဲ့ စိတ္ အဆိုး အေကာင္းဆံုးျဖတ္ခ်က္ အမွားအမွန္ ဒီဝတၳဳမွာေတြ.ရမယ္-- ဆရာမေမေက်ာ့ရွင္းရဲ့ အဖြင့္ကဗ်ာ ေအာက္ဆံုးပိုဒ္ေလးမွာ ႏြံနစ္ေနတ့ဲ ေက်ာက္ရုိင္းတို.နဲ.လူငယ္ေတြ ကို တင္စားထားတယ္။ ဟုတ္တာေပါ့ ႏြံနစ္ျပီး ႏိႈင္းစရာမရွိေလာက္ေအာင္ အက်ည္းတန္ ရုပ္ဆိုးေနပါေစ - အခ်ိန္တန္ရင္ျဖင့္ အင္မတန္မွ ေတာ္ေနတ့ဲေက်ာက္ေသြးဆရာ လက္ထဲ ေရာက္ခ့ဲရင္ ဖိတ္ဖိတ္ေတာက္ေတာက္ လင္းလက္ လာမယ့္ စိန္ပြင့္နဲ.အတူ ေက်ာက္ရို္ငး္တံုးလည္း အသြင္ေျပာင္းလို. တန္ဖိုးတက္လာ မွာ ေသခ်ာတယ္ေလ ။ - ဒီလိုပါပဲ-- စိတ္ေစတနာကာင္းသူမ်ား- ဆရာေကာင္းမ်ားနဲ. ေတြ.တ့ဲလူငယ္ေတြဟာလည္း ဘဝလမ္း မေပ်ာက္ အနာဂတ္မွာ ေတာက္ပ တိုးတက္လာမွာ အမွန္ပါ။ ဆိုခ်င္ပါတယ္ - အနာဂတ္ကမၻာ လွပေစခ်င္တယ္ဆိုရင္ျဖင့္ လူႀကီးလူငယ္မေရြး ဖတ္သင့္တ့ဲ စာအုပ္ေကာငး္တစ္အုပ္လုိ. ေျပာပါရေစ။ - ေ ေမတၱာမ်ားနဲ. အမွတ္တရေရးသူ ----- ဝါဝါထင္လင္း