ပုဆိုးျခံဳထဲမွ လက္သီးျပမေနႀကပါနဲ.

လူေတြ လူေတြ - အေတာ့္ကိုခက္ေနႀကတာပါကလား ။ တကယ္ေတာ့ ကိုယ္္လည္း “လူ”ပါပဲေလ။ .ဒါေပမ့ဲ အဲဒီလိုလူစားမ်ိဳးေတြထဲမွာေတာ့ အပါအဝင္မခံႏို္င္သလို “မ်က္ကန္းေတာတိုး” သလိုမ်ိဳးေတာ့ အျဖစ္မခံႏို္င္တာအ မွန္ပါ။ ကမၻာေပၚမွာရွိရွိသမွ် ႏို္င္ငံတိုင္းမွ အုုပ္ခ်ဳပ္ေရးဆိုင္ရာ“အစိုးရအဖဲြ.”ဆိုတာလည္း မရွိမျဖစ္ တည္ေနဆဲ ပါ ။ ဒီလိုပါပဲ ႏိူင္ငံသားမ်ားအတြက္ အသက္စည္းစိမ္မွအစ ေအးခ်မ္းသာယာစြာ ေနထို္င္ႏို္င္ေရးပါ မ က်န္ ေနရာ တိုင္းမွာ ကာကြယ္ေပးေရးအတြက္ “စစ္တပ္နဲ. ရဲအဖဲြ.” ဆိုတာကလည္း(မည္သည့္အစိုးရ - မည္ေခတ္ ကာလမွာမဆို) ရွိတည္ေနရစျမဲပင္ မဟုတ္ပါလား ။ “ေခတ္နဲ. စနစ္” ဆိုသည္ကလည္း ျပည္သူျပည္သား လူအမ်ားရဲ့ စီစဥ္လႈပ္ရွား - လုပ္ေဆာင္မႈမ်ားအ ေပၚ မူတည္ကာ လုိက္လံ ေျပာင္းလဲလ်က္သာရွိေနရျခင္းျဖစ္ပါတယ္ ။“ေခတ္” သည္ သူ.အလိုအေလ်ာက္ ေျပာင္း လဲမႈျဖစ္မလာႏို္င္သလို “စနစ္” ဆိုသည္ကလည္း သူ.အလုိအေလ်ာက္ ေျပာင္းလဲမႈ ျဖစ္မလာႏို္င္ပါ ။ “လူသတၱဝါ” ဆိုသည္ကလည္း ျဖစ္လာကတည္းက “ဒုကၡ” ကို ရင္ဝယ္ပိုက္လ်က္ မဟုတ္ပါလား။ ဒါ့ေႀကာင့္ သာပဲ”ျမတ္ဗုဒၶ” က ေဟာႀကားဆံုးမေတာ္မူခ့ဲပါတယ္”လူ- ဆိုသည့္ ဤ အပုပ္ေကာင္ႀကီးမွာ ျဖစ္တာနဲ. ပ်က္တာကလဲြျပီး ဘာမွ် မျမဲပါ” တ့ဲ ။ သည္လို မျမဲတ့ဲ ဒီခႏၶာႀကီးမွာလည္း ဘဝ-ဘဝမ်ားစြာ က ျပဳခ့ဲ ေသာ”ကံေႀကြး -ဝဋ္ေႀကြး” စသည့္ အေႀကြးဆိုးမ်ားကိုလည္း”အတိုးခ် ေပးဆပ္ေနႀကရတယ္” လို.ေဟာမိန္. .ေတာ္မူနခ့ဲပါတယ္။ ဒါဆိုလ်င္ ဒီကေန. ျဖစ္-ပ်က္ေနသည္မ်ားကလည္း“ျပဳသူအသစ္ ျဖစ္သူအေဟာင္း” ပါပဲ။ ခံရသူမ်ားကလည္း သူတို.ျပဳခ့ဲေသာကံေႀကြး- ဝဋ္ေႀကြးမ်ားကို ေပးဆပ္လုိက္ႀကရသလို ျပဳသူမ်ားကလည္း အခ်ိန္ တန္ လ်င္ေတာ့ တဖန္ျပန္ျပီး ခံႀကရေပမေပါ့ ။ အဲဒီလို ျဖစ္ပ်က္ေနျခင္းမ်ားအေပၚ “သူမေတာ္လို.ဒီလို အေဆာ္ခံရတာ မျဖစ္ သင့္ဘူး - မလုပ္သင့္ဘူး” စသည္ စသည္ျဖင့္ “အကုသိုလ္ပြါးေနႀက” ရံုမကပဲ ဟိုလူ.ဆဲ ဒီလူ.အျပစ္တင္” နဲ.မဆင္မျခင္ ေျပာေနေရးေနလိုက္ႀကတာ ေတြးႀကည့္ပါက တကယ္ကို ေႀကာက္ စရာႀကီးပါ ။ “ဝဋ္ေႀကြး”ဆိုတာ ေျပးမလြတ္ႏိုင္ဘူး-ဆိုတာလည္း အစဥ္အျမဲသတိရွိဖို.လုိ ပါ တယ္။ ဗုဒၶျမတ္ဘုရား လက္ထက္မွာကတည္းက ဒီလို အျဖစ္မ်ိုးေတြရွိခ့ဲပါတယ္။ ေျပာလိုက္ -ေရးလိုက္တာက “စကားေလးတစ္လံုး” ျပန္ခံရမွာက “သံသရာမဆံုး” ႏိုင္ေအာင္ပါ။ တခ်ိဳ.ကေတာ့လည္း“ငါလိုလူ ဇမၺဴ မွာ ရွိႏိုင္မလား” ဆိုတ့ဲ အေတြးေတြနဲ. ေရးေနလိုက္ႀကတာ။ သနားစရာပါ ။ လူေတြကို “ေခြးနဲ.ႏႈိင္း လိုႏႈိင္း” မိုက္ရို္င္းလိုက္ႀကတာ။ ဒါဆိုရင္ “သူတို.ကေကာ ဘာေတြလဲ”။ အတူတူပဲျဖစ္မေနဘူးလား ။ “ အဲဒီ စစ္ေခြးေတြ -ရဲေတြ” ကပဲ သူတို.လို (ျပည္သူေတြ)အခုလို သူခိုးသူဝွက္ ကင္းကင္း- အႏၱရယ္ ရွင္းျပီး ေအးေအး ေဆးေဆး နဲ.ေနႏို္င္ေအာင္” ကာကြယ္ စြမ္းေဆာင္ေပးေနႀကတာမဟုတ္္ပါလား။ “ဝံပုေလြ နဲ. သိုးငယ္” ဇာတ္လမ္းေလးထဲကလိုမ်ိုး “ ငါ့အေဖေသာက္ခ့ဲတ့ဲ စမ္းေခ်ာင္းေရကို ေနာက္ ေအာင္လုပ္တာ မင္းမဟုတ္ရင္ မင္း့အေဖ- -မင္းအေဖမဟုတ္ရင္မင့္ အဖိုးလုပ္တာျဖစ္မယ္” ဆိုသလိုမ်ိုး အျပစ္မရွာသင့္ဘူးလို.လည္း ထင္ပါတယ္။”တကယ္သတၱိရွိတယ္ဆုိရင္” ပုဆိုးျခံဳထဲက လက္သီးျပမေန ပါနဲ” ထြက္လာပါ- အဲဒီစစ္ေခြးေတြ ရဲေတြနဲ.ေယာက်ားပီ႔ီပီ ရင္ေဘာင္တန္းလိုက္စမ္းပါ ။ “အစိုးးရနဲ.ျပည္သူ”ဆိုတာ မိဘနဲ.သားသမီးလိုပါပဲ။ ေျပာစကားနားမေထာင္လို.ရုိက္သင့္ရင္ ရိုက္ရ မွာပါပဲ ။ ကေလးတို.ဆရာမကေတာ့ ကိုယ့္ သားသမီးသာမက တပည့္ေတြကိုလည္း ပထမ ေကာင္းေကာင္း ဆံုးမ တယ္-တစ္ႀကိမ္-ႏွစ္ႀကိမ္ သံုးႀကိမ္မွ ေျပာမရင္ေတာ့ “ ပုဆိုးကိုဒူးအေပၚေရာက္ ေအာင္ မတင္ခိုင္းျပီး ေျခသလံုး အရႈိးထင္တ့ဲအထိ ရုိက္တာပဲ ။ ေကာင္းေကာင္းေျပာေနပါလ်က္နဲ. သူတို.က ရုိက္ခ်င္ လာေအာင္လုပ္တာကိုး။(ဝဋ္- ဆိုတာတကယ္ေနာ္- အခု ကေလးတို.ဆရာမရဲ့ ေျခလံုးမွာ ေသြးေႀကာ ေတြ ထံုး ေနတာ ျဖဴတ့ဲအသားမွာ ေျမြစိမ္းႀကီး ပါတ္ထားသလား ထင္ရတယ္-ေသရာပါပဲ) ။ ဆိုလိုတာကေတာ့ အားလံုးဝိုင္းေျပာႀကတယ္” ကေလးတို. စာသင္ခန္းထဲ ျပန္ဝင္ႀကပါ” လို.သတိေပး ေနခ့ဲႀကတာ သူတို.လည္း”သိလ်က္ႏွင့္ ဝိပါက္ႀကမၼာငင္”ႀကတာမဟုတ္ပါလား ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဟိုလူ. အျပစ္တင္ သည္္လူ. အျပစ္ျမင္ေနႀကမယ့္အစား ေခါင္းကိုေမာ့ ရင္ကိုေကာ့ျပီး ထြက္လာႀကပါ။ စည္း စည္းလံုးလံုး တိုင္တိုင္ပင္ပင္နဲ.(မိမိႏို္္င္ငံနဲ. မိမိလူမ်ိဳးကို တကယ္ခ်စ္တယ္ဆိုပါလ်င္ အျပစ္ေတြတင္္ေန မည့္အစား) ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္နဲ မိမိႏို္င္ငံနဲ.လူမ်ိဳးအတြက္ လက္တဲြႏို္ငႀ္ကပါေစေႀကာင္း-------- အားလံုးအျမင္မွန္ရကာ ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ႀကပါေစ