ျမန္မာႏို္င္ငံ နဲ. ဗမာ လူမ်ိဳးပါ ၊ ဘားမားရယ္လို.ေတာ့ ဆိုရိုးမရွိခ့ဲပါ

ဒီေခါင္းစဥ္ကို မသြားခင္(မီ)ထံုးစံအတိုင္းပဲ “လူ” ဟုေခၚတြင္ေသာ “လူ” မ်ားရဲ့ ဓေလ့ စရိုက္နဲ. သူတို.ရဲ့အႀကိဳက္ကို အရင္(လ်င္)ဆံုး ေလ့လာႀကည့္ႀကရေအာင္ ပါလား။ ဟိုတစ္ေခါက္က ေရးထားခ့ဲသလိုပါပဲ - တစ္မိသားစုတြင္းမွာပင္ သူ.ထက္ ငါ ေတာ္ခ်င္-ေက်ာ္ခ်င္-ထင္ေပၚခ်င္္ေနႀကတာကလား။ တစ္ေယာက္ေတာ္လို. တစ္ေယာက္က မနာလို- ဘယ္သူ.ကုိ ဘယ္သူကေျမွာက္- သူ.ေလာက္မွ ငါမေတာ္၊ ဘယ္သူ.ကို အစားထိုးလို.-သူ.ဂုဏ္ကိုခ်ိဳးရပါ့ -ဆိုတာ ကတစ္မ်ိဳး။ “ငါသာလွ်င္မင္းေလာင္း -ေ ရႊထီးေဆာင္း” ဆိုသူကလည္း “ငါ” ပဲ - ”ဘာရမလဲ လာမကဲနဲ.”- ဆိုတာက တစ္ဖံု ၊ အုိ--အမ်ိုး ကိုစံုေနေအာင္ပါပဲ ။ လူေတြ- လူေတြ - လူ.သဘာဝေပပဲေလ ။ ထားပါေတာ့ ။ ကဲ-- အခုေရးျပခ်င္တာကေတာ့ “ျမန္မာႏိုင္ငံ” က “ဗမာ” လူမ်ိဳးေတြရဲ့ အေျဖမတည့္ႏိုင္ႀကေသးတ့ဲ အေခၚအေဝၚ- အသံုးအႏႈံး စကားလံုးနဲ.ပတ္သက္ျပီး ေလ့ လာဖတ္-မွတ္ထားမိတ့ဲ ဗဟုသုတမ်ားကိုအေျခထားျပီး ျပန္လည္တင္ျပသြား မွာျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီ “ျမန္မာ နဲ. ဗမာ“ဆိုတာကို ဘုမသိ ဘမသိနဲ.လက္ခုပ္ လက္ဝါးတီးျပီး တဟားဟား တဟီဟီး ျဖစ္ေနတတ္ႀကတ့ဲ ႏို္င္ငံျခားသားေတြကို လည္း သတိထားလိုက္မိပါတယ္ ။ ေအာ္--သနားစရာေတြပါ-“သူမ်ားေယာင္လုိ. လိုက္ေယာင္ - အေမာင္ ေတာင္မွန္းေျမာက္မွန္းမသိ“ ဆိုသလိုပါပဲလား။ တကယ္ေတာ့ “ျမန္မာ့သမိုင္း” ျမန္မာႏို္င္ငံအ ေႀကာင္းကိုု တေစ့တေစာင္း ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ႏႈိက္ႏႈိက္ခၽြတ္ခၽြတ္ပဲျဖစ္ေစ ေလ့လာခ်င္သပဆိုရင္- ျမန္မာလူမ်ိဳး-ျမန္မာ သမိုင္းပညာရွင္မ်ား ျပဳစုေရးသားထားတ့ဲ စာအုပ္စာေပမ်ားကိုသာ ဖတ္ရႈေလ့လာ သင့္ပါတယ္။ ဒါမွသာလည္း “ ျမန္မာ့သမိုင္း စစ္စစ္ကိုအႏွစ္ရွိရွိ” ေလ့လာမိႀက မွာအမွန္ပါ။ အဂၤလိပ္စာမွာ မည္မွ်ပင္ ေတာ္ေန - တတ္ေနပါေစ “လူမ်ိဳးျခား” စာေပပညာရွင္မ်ားျပဳစု ေရးသားထားတ့ဲ ျမန္မာ့သမိုင္းစာအုပ္ေတြကို သြားဖတ္ မိပါက ႏို္င္ငံျခားစာေပပညာရွင္မ်ားရဲ့ အာေဘာ္သည္ သူတို.လူမ်ိဳး သူတို.စရိုက္ နဲ.လိုက္ဖက္ေအာင္ေရးထားႀကသည္ကိုသာေတြ.ရမည္မွာ မလဲြပါ ။ ဆုိလိုရင္းကေတာ့ “ျမန္မာႏို္င္ငံနဲ.ပတ္သက္တ့ဲ ျမန္မာ့သမိုင္း” ကို ျမန္မာပညာ ရွင္မ်ားကသာ အတြင္း က်က် သိရွိနားလည္ထားႀကမွာျဖစ္ေသာ္လည္း“ ႏို္င္ငံျခား သား စာေပပညာရွင္မ်ား” ရဲ့ အေရးအသားေဖၚျပထားတ့ဲ အခ်က္အလက္မ်ားက ေတာ့ (အခ်ိဳ.က႑ေတြမွာ)အထင္နဲ.အျမင္ ပါစင္ေအာင္လဲြေနတတ္တာေတြ.ရ မွာျဖစ္ပါတယ္။(ကိုယ္ေတြ.ပါ- ထိုင္းႏို္င္ငံ- နေရစဝမ္တကၠသိုလ္မွာ ဗုဒၶစာေပတစ္ ခုကို က်မ္းျပဳေပးခ့ဲရစဥ္ကပါ-ဗုဒၶသာသနာနဲ.သက္ဆိုင္တဲ့ စာအုပ္ စာေပေတြကို စုစည္းေလ့လာရပါတယ္။ ျမန္မာဘာသာနဲ.ေရးထားတ့ဲစာအုပ္ေတြေရာ- အဂၤလိပ္ စာေပပညာရွင္ေတြျပဳစုထားတ့ဲစာအုပ္ေတြက္ိုပါ-က်မ္းကိုးအျဖစ္အကုန္ဖတ္ျပီး ေလ့ လာခ့ဲရပါတယ္)။ “ ျမန္မာအစ တေကာင္းက “ ဆိုသည့္ စကားကိုလည္း လူတိုင္းပဲ ႀကားဖူး ေနႀကျပီး ျဖစ္ေသာ္လည္း “ဘားမားအစ တေကာင္းက“ ဟူ၍ မရွိခ့ဲဖူးသည္ကို လည္း သိထားျပီးျဖစ္ႀကပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ “ ပထမ ျမန္မာႏို္င္ငံ ကိုထူေထာင္သူ အေနာ္ရထာမင္း ဟူ၍လည္းေကာင္း- ဒုတိယ ျမန္မာႏို္င္ငံကိုထူေထာင္သူ ဘုရင့္ ေနာင္ ဟူ၍လည္းေကာင္း - တတိယျမန္မာႏို္င္ငံ ကို ျပန္လည္ ထူေထာင္သူ အေလာင္းဘုရားမင္းႀကီး ဟူ၍သာရွိခ့ဲပါတယ္ ။ “ပထမ ဗမာႏို္င္ငံ - ဒုတိယဗမာႏို္င္ငံ - တတိယ ဗမာႏို္င္ငံ“ ဟူ၍ဘယ္ေသာ အခါကမွ ဆိုရိုး ဆိုထ မရွိခ့ဲႀကတာကိုလည္း အားလံုး သိထားႀကျပီးျဖစ္ပါတယ္။ အမွန္ကို ေသခ်ာစြာေလ့လာမိပါက “ ျမန္မာႏို္င္ငံ မွ ဗမာလူမ်ိဳး“ ဟူ၍သာ ဖတ္ ရႈ မွတ္သားရဖူးပါတယ္ ။ (“ကရင္- ကယား- ကခ်င္- ခ်င္း- ဗမာ- မြန္- ရခိုင္- ရွမ္း စေသာ တိုင္းရင္း သားလူမ်ိဳးအမ်ားစုေဝးေနထိုင္ရာ ေဒသသည္ “ျမန္မာႏို္င္ငံ“) ပင္ျဖစ္ပါ၏ ။ ‘Union of Myanmar”= “ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏို္င္ငံေတာ္“ပင္မဟုတ္ပါလား။ “ျမန္မာႏီု္င္ငံ“ ဟုဆိုရာဝယ္ “တိုင္းရင္းသားမ်ား စုေပါင္းေနထို္င္ရာ ေဒသႀကီး“ဟု ဖြင့္ဆို ႏို္င္ေသာ္လည္း“ဗမာႏို္င္ငံ- ဘားမား“ဟူသည္မွာ“ဗမာလူမ်ိဳး တစ္မ်ိဳးတည္း သာေနထို္င္ရာေဒသက်ဥ္းက်ဥ္းေလး“ အျဖစ္ “ျဗိတိသွ် ကိုလိုနီ“ နယ္ခ်ဲ.အဂၤလိပ္ တို.က အတိတ္နိမိတ္ျဖင့္ အမည္မွည့္ေခၚေဝၚခ့ဲႀကျခင္းသာျဖစ္ပါ၏။ ”ဘာမား“ သည္ျမန္မာႏို္င္ငံမွ ဗမာလူမ်ိဳးတို.၏ အမည္ရင္းမဟုတ္ပါ“။ “ကရင္- ကယား- ကခ်င္ - ခ်င္း - မြန္ - ရခိုင္ - ရွမ္း”စသည့္ တိုင္းရင္း သားမ်ားႏွင့္ တသီးတျခားခဲြထြက္ေစရန္ တမင္ဖန္တီးလိုက္ျခင္းသာျဖစ္ပါတယ္ ။ ေရွးေခတ္ဦးက မစၨ်ိမေဒသသားတို.သည္ သူတို.ကိုယ္သူတို.“အရိယ ျဖဴစင္သူမ်ား“ ဟုအမည္မွည့္ျပီး ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားကိုမူ “ျဗဟၼာ ျမင့္ျမတ္သူမ်ား“သို.မဟုတ္ “မိဘ ႀကီးမ်ား“ ဟု ေလးေလးစားစား အမည္မွည့္ ေခၚေဝၚခ့ဲႀကသည္-ဟူ၍ ဓမၼစရိယ ဦးလွသိန္းထြဋ္၏ “ဗုဒၶ ႏွင့္ ျမန္မာ“ စာအုပ္တြင္ အတိ အလင္း ရွင္းလင္းေဖၚျပ ထားသည္ကို ဖတ္ရႈ ေလ့လာရပါတယ္ ။ “ဗုဒၶသာသနိက ပထဝီက်မ္းႀကီး“ ကို ျပဳစုေရးသားေတာ္မူ ခ့ဲေသာ ေမာ္လျမိဳင္ျမိဳ. -ေတာင္ေပါက္ဆရာေတာ္ အဂၢမဟာပ႑ိတ - ႏိုင္ငံေတာ္သံဃမဟာမာယက - ဝဇီရာဓိကရ ဝဏပါေမာကၡ စကၠပါလ မဟာေထရ္ျမတ္“ က အဆိုပါက်မ္းႀကီး၏ စာမ်က္ႏွာ ၂၂၀-၂၂၁ ေအာက္ေျခမွတ္စုတြင္ အထူးျပဳေဖၚျပ ထားသည္မွာ -- ျဗဟၼာ- ျမန္မာ - ေနာက္ ျမမၼာ ၊ သံုးျဖာေရးနည္းျပား ။ ျဗဟၼာေရးသာ- ေရွးက်မ္းလာ ၊ မွတ္ပါလူအမ်ား ။ ။ ေဇာတိ ဤဟတ္ - က်မ္းရွိလတ္ ၊ သိမွတ္ ထိုစကား ။ ရာေပါင္းမ်ားစြာ - ႏွစ္ရွည္ႀကာ ၊ ျဗဟၼာ ေရးအသား။ ။ ျဟၼာပုဒ္မွ - ဗမာပ ၊ ျဖစ္ရ ဤစကား ။ က်မ္းပါကတ- နည္းသင့္လွ ၊ မွတ္ႀက ဤစကား။ ။ (အခါသင့္လို.- အခြင့္ႀကံဳပါက ေရွးပညာရွင္၊ႀကီးမ်ား၏ ရွင္းလင္းခ်က္မ်ားကို အေသးစိပ္ တင္ျပေပးပါမည္)။ အားလံုး ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ႀကပါေစ