ပါရမီေတာ္ဆယ္ပါး(၂)

ဘုရားအေလာင္းေတာ္ သုေမဓာ ရွင္ရေသ့လည္း ဘုရားျဖစ္ရန္ က်င့္ေဆာင္မယ့္ တရားေကာင္း မ်ားကို ဆင္ျခင္ သံုးသပ္ေတာ္မူပါတယ္(ေခတ္စကားနဲ.ေတာ့ မဟာစီမံကိန္းႀကီးေပါ့)။ အဲဒီ ေဆာင္ရြက္ရမယ့္ကိစၥ အဆင့္ဆင့္ကို “ ပါရမီ” လုိ.ေခၚပါတယ္ ။ ဒါန - သီလ - ေနကၡမ - ပညာ - ဝီရိယ - ခႏၱီ - သစၥာ - အဓိ႒ာန္ - ေမတၱာ - ဥေကၡာ ဆိုတဲ့ ပါရမီ ေတာ္ (၁၀) ပါး ကိုျဖည့္က်င့္ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္ ။ ဒါန - ပါရမီကို ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ မိမိပိုင္တဲ့သက္ရွိ သက္မ့ဲပစၥည္းဟူသမွ်ကို စြန္.ႀကဲလႉဒါန္း -ေပး ကမ္းမႉကိုဘဝေပါင္းမ်ားစြာ ျဖည့္က်င့္ရာမွာ သီဝိမင္း နဲ. ေဝႆႏၱ ရာမင္း ဘဝမ်ားမွာ အထင္ရွားဆံုး ျဖစ္ပါ တယ္။ သီဝိမင္း ရဲ့အလႉဒါနမွာ စိတ္အားထက္သန္ပံုကို စမး္သပ္လိုတဲ့ သိႀကားမင္းဟာ မ်က္မျမင္ပုဏၰားအိုအသြင္ေဆာင္ ျပီး မ်က္စိတစ္ဘက္ကို အလႉခံခ့ဲရာ သီဝိမင္းက မ်က္စိႏွစ္ဘက္ စလံုးကိုထုတ္ကာ ရက္ေရာစြာေပး လႉခဲ့ပါတယ္ ။ ေဝႆႏၱရာမင္း ဘဝမွာလည္း အလႉမ႑ပ္ ၆ -ခုေဆာက္ကာ ေျခာက္သိန္းတန္အဝတ္အစားမ်ားနဲ. အစား အစာ မ်ားကိုေနစဥ္လႉဒါန္းရံုမက တန္ဖိုးမျဖတ္ႏို္င္ေသာ ဆင္ျဖဴေတာ္ ကိုပါ ရက္ရက္ ေရာေရာလႉလိုက္တဲ့ အတြက္ ျပည္သူမ်ားရဲ့ မေက်နပ္မႈေႀကာင့္ ဟိမဝႏၱာေတာသို. ထြက္ခြာခ့ဲရပါ တယ္။ထိုေတာႀကီးမွာပဲရေသ့ဝတ္နဲ.တရားအားထုတ္ေနစဥ္ မဒၵီေဒဝီမိဖုရား ၊ သားေတာ္ ဇာလီ နဲ. သမီးေတာ္ ဂဏွာဇိန္ တို.အား အလႉခံပုဏၰားလက္သို. ရက္ေရာစြာလႉလိုက္ပါတယ္။ သီလပါရမီ ျဖည့္က်င့္ရာမ်ာလည္း အလီနသတၱဳမင္းသား ဘဝမွာ ထင္ရွားလွပါတယ္ ။ မင္းသားရဲ့ ဖခမည္းေတာ္မွာ သမင္လိုက္သြားရာမွ နယ္ကၽြံကာေညာင္ပင္ႀကီးတစ္ပင္ေအာက္သို. ေရာက္ရွိသြား ပါတယ္ ။ ေညာင္ေစာင့္ဘီလူးက စားမည္ျပဳရာ “ေနာက္ေန.မွျပန္လာကာ အစားခံပါမည္” ဟု ဂတိထားျပီးနန္းေတာ္ သို.ျပန္ခဲ့ပါတယ္။ သားေတာ္ အလီနသတၱဳမင္းသားႀကားသိတဲ့အခါ ခမည္းေတာ္ ကိုယ္ စား ဘီလူးစားခံရန္ သြားရာ မိမိေစာင့္ထိန္းထားတဲ့ ကိုယ္က်င့္ သီလ ျငိွဳးႏြမ္းမည္ကို စိုးရိမ္ကာဘာ လက္နက္မွ် ယူမသြားပါ ။ မင္းသား၏ ရဲရင့္မႈကိုျမင္ေတြ.ရေသာ ဘီလူးလည္း မစားဝံ့ေပ - ေနာက္ဆံုး မင္းသား၏ တရားအဆံုးအမကို လိုက္နာျပီး ငါးးပါးသီလကိုပင္ ေစာင့္ထိန္းႏို္င္ သြားပါတယ္။ ေနကၡမပါရမီ ေခၚ ေလာကီအာရံု ကာမဂံုမ်ား ကို မစံုမက္ပဲ စြန္.ခြာကာ ရေသ့ရဟန္းျပဳေတာထြက္ ျခင္းကို ဘဝေပါင္း မ်ားစြာ ျဖည့္ဆည္းေတာ္မူခ့ဲရာ အေယာဃာရ အမည္ရေသာ မင္းသားဘဝမွာ ထင္ရွားလွပါတယ္ ။ မင္းသားကို ဖြား ျမင္ျပိး ဘီလူးရန္ကိုေႀကာင့္ရြံ.ေသာေႀကာင့္ ၁၆-ႏွစ္တို္င္တို္င္သံေလွာင္ခ်ိဳင့္တြင္းမွာထားကာ ပညာသင္ေပးျခင္းခံခဲ့ရ ပါတယ္ ။ ၁၆-ႏွစ္ျပည့္ေသာအခါ ထီးနန္း အပ္ရန္ ေလွာင္ခ်ိဳင့္တြင္းမွထုတ္လာေသာ အခါ မင္းသားမွာ” အမိဝမ္းတြင္း မွာ ၁၀-လ ၊ သံေလွာင္ ခ်ိဳင့္တြင္းမွာ ၁၆ - ႏွစ္ ေနျပီး လြတ္ေျမာက္ ခဲ့ေပ မ့ဲ ေသျခင္းေဘးကမူ လြတ္ေျမာက္ႏို္င္မည္ မဟုတ္ “ဟု ေတြးကာထီးနန္းစည္းစိမ္ကို လက္မခံပဲ ရေသ့ဝတ္ ကာ ေတာထြက္သြားပါတယ္ ။ ပညာပါရမီ ကိုလည္း ဘဝေပါင္းမ်ားစြာျဖည့္က်င့္ေတာ္မူခ့ဲပါတယ္။ ပညာပါရမီ ျဖည့္ျခင္းမွာ မိမိနားလည္ရန္ ႀကိဳးစား သင္ယူထားတဲ့ပညာကို သူတစ္ပါးအား တတ္သိနားလည္ေစရန္ သင္ျပေပးျခင္း၊ အမ်ားအက်ိဳးရွိေစ ရန္ေဆာင္ရြက္ ေပးျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ဘုရားအေလာင္းေတာ္မွာ မေဟာသဓာပညာရွိ ဘဝတြင္ အမ်ားအက်ိဳး ရွိေအာင္ေဆာင္ရြက္ပံုမွာ ထင္ရွားလွပါတယ္ ။ စူဠျဗဟၼဒတ္မင္း သည္ ဇမၼဴဒိပ္မင္းေပါင္း ၁၀၀-ကိုဖမ္းျပီး အဆိပ္ခတ္ထားေသာ အရက္တိုက္ျပီး သတ္ရန္ ႀကံထားျခင္းကို မေဟာသဓာက သူ၏ပညာျဖင့္ ပါယ္ ဖ်က္ေပးခဲ့ျပီး မင္းႏွစ္ပါး ေျပျငိမ္းလာတဲ့အထိ သူ၏ ပညာစြမ္း ျဖင့္ ႀကိဳးပန္းေပးခဲ့ပါတယ္ ။ ဝီရိယပါရမီ ေခၚ သတၱဝါအမ်ားေကာင္းစား ခ်မ္းသာေရးအတြက္ သက္စြန္.ႀကိဳးပမ္း ေဆာင္ရြက္ ေသာ လုပ္ငန္းမွန္ သမ်ွကိုလည္း ဘဝေပါင္းမ်ားစြာ ျဖည့္ဆည္းျပဳက်င့္ေတာ္မူခ့ဲရာ မဟာဇနကမင္း ဘဝမွာထင္ ရွားလွပါတယ္။ လူေပါင္း ၇၀၀-ေက်ာ္ႏွင့္အတူ ပင္လယ္ျပင္တြင္ သေဘၤာပ်က္ရာ ႀကိဳး စား အားထုတ္မႈ မရွိေသာ လူ ၇၀၀ -ေက်ာ္မ်ာေသပဲြ ဝင္ရေသာ္လည္း မဟာဇနကမင္းသား မွာ လံု. လဝီရိယ စြမ္းအားျဖင့္၇- ရက္ တိုင္တိုင္ ေရကူးေနခဲ့ရာ ေမခလာ နတ္သမီး၏ကူညီမႈျဖင့္ အသက္မေသရံုမက မိထိလာျပည္ႀကီး၏ ထီးနန္းကိုပင္ ရရွိစံျမန္းေတာ္မူခ့ဲရပါတယ္ ။ ခႏၱီပါရမီ ေခၚ ေဒါသမထြက္ စိတ္မပ်က္ အားငယ္ျခင္းမရွိပဲ တည္ျငိမ္ ေအးခ်မ္းစြာျဖင့္ အေလွ်ာ့ေပးကာ အနစ္နာခံႏို္င္ ျခင္းပါရမီကို ဘဝေပါင္းမ်ားစြာ ျဖည့္က်င့္ေတာ္မူခ့ဲရာ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ ေမ်ာက္မင္း ဘဝမွာထင္ရွားလွပါတယ္ ။ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ - အင္အားႀကီးမားလွေသာ ေမ်ာက္မင္းျဖစ္ ခ့ဲစဥ္က ေဒဝဒတ္ပုဏၰားေလာင္းမွာ သစ္ကိုင္းက်ိဳး ကာ သစ္ ပင္ထက္မွ ေခ်ာက္အတြင္းက်ဆင္းသြားျပီး ကယ္ပါယူပါ တစာစာေအာ္ေနတဲ့အတြက္ ေမ်ာက္မင္းက ခက္ ခက္ခဲခဲကယ္တင္ခ့ဲပါတယ္ ။ ေမ်ာက္မင္းလည္း ပင္ပန္းလွတဲ့အတြက္ ပုဏၰားရဲ့ေပါင္ကိုေခါင္းတင္ကာ အိပ္ေပ်ာ္သြားပါ တယ္ ။ ေမ်ာက္သားကို စားလိုလွတဲ့ ပုဏၰားမိုက္ဟာ ေမ်ာက္မင္းရဲ့ဦးေခါင္းကို ေက်ာက္ခဲျဖင့္ ထု ရိုက္ရာေမ်ာက္မင္းႏို္း လာျပီးသစ္ပင္ေပၚတက္ေျပးရပါတယ္ ။ ေတာႀကီးအလယ္ မ်က္စိလည္ကာေသရရွာေတာ့မယ့္ ပုဏၰားအတြက္စိုးရိမ္ရွာတဲ့ ေမ်ာက္မင္းဟာသစ္ပင္ေပၚမွ ခုန္ကူးကာ သူ.ဦး ေခါင္းမွ က်ေသာေသြးစက္မ်ားကို ေျခရာခံလိုက္လာရန္ မွာႀကားျပီး လူသြားလမ္း ေရာက္တဲ့အထိ လမ္းျပ ပို.ေဆာင္ေပးခ့ဲပါတယ္။ သစၥာပါရမီ ေခၚ လိမ္လည္လွည့္ျဖားျခင္းမရွိ အမွန္ပကတိကိုသာေျပာႀကားျပီး ေျပာတဲ့အ တိုင္း မွန္ ရာကို သာေျပာဆို ျပဳ လုပ္ျခင္းပါရမီကို ဘုရားအေလာင္းေတာ္က ဘဝတိုင္းမွာျဖည့္က်င့္ခ့ဲရာ မဟာသုတမင္း ဘဝ မွာထင္ရွားလွပါတယ္ ။ ေပါရိသာဒသည္ ရွင္ဘုရင္ျဖစ္ပါလ်က္လူသားစားတဲ့အတြက္တိုင္းျပည္မွႏွင္ထုတ္ျခင္း ခံခ့ဲရပါတယ္ ။ တစ္ေန.မွာ သူ၏ ေျခဖဝါးကိုသစ္ငုတ္စူးျပီး အနာျဖစ္ရာ” ၇-ရက္အတြင္း အနာေပ်ာက္ ေအာင္ ကူညီပါက ဇမၺဴဒိတ္မင္းအေပါင္း၏ လည္ ေခ်ာင္းေသြးျဖင့္ ပူေဇာ္ပါမည္ ” - ဟု ေညာင္ပင္ေစာင့္နတ္ ထံမွာ ကတိထားခ့ဲပါတယ္။ မႀကာမီ အနာက သူ.အလို လိုေပ်ာက္ သြားျခင္းကိုနတ္ ”မ” အထင္ႏွင့္ ဇမၺဴ ဒိတ္မင္း မ်ားကို ဖမ္းဆီးပါေတာ့တယ္။ အဖမ္းခံရေသာမင္းမ်ားတြင္ သူ.ဆရာျဖစ္ခ့ဲဖူးသူ သုတေသာမမင္း ပါဝင္ေန ပါတယ္ ။ အဖမ္းမခံရမီအခ်ိန္က ပုဏၰားတစ္ဦး ထံမွာ တရားနာယူရန္ ဝန္ခံခ့ဲတဲ့ ဂတိစကားကို သတိယျပီး “တရားနာျပီး ျပန္လာပါမည္” ဟု ဂတိျပဳခြင့္ေတာင္း တာကို ေပါရိသာဒ ကယံ ႀကည္စြာျဖင့္ ခြင့္ု ျပဳလိုက္ပါ တယ္ ။ တရားနာျပီး ျပန္လာေသာ သုတေသာမမင္း၏ ေသရမယ့္ေဘးကို မေႀကာက္မရြံ. ျပန္ လာျခင္းကို ေပါရိသာဒက အ့ံႀသျပီး ေမးျမန္းရာ သုတေသာမမင္း ၏ ေျဖႀကားေသာ တရားစကားမ်ားကို ႀကား နာ ရျပီးေပါရိ သာဒလည္း တရား ရကာ ဖမ္းထားေသာ မင္းအားလံုးကိုပါ ျပန္ လႊတ္ေပးခ့ဲပါတယ္ ။ အဓိ႒ာန္ပါရမီ ေခၚ ဒါန သီလစေသာ ပါရမီမ်ားကို မပ်က္မကြက္ ေအာင္ျမင္သည္အထိျပဳလုပ္ရန္ ဆံုးျဖတ္ ထားတဲ့ အတိုင္းျပဳလုပ္ျခင္းပါရမီကို ဘဝေပါင္းမ်ားစြာျဖည့္က်င့္ခ့ဲရာ ေတမိယမင္းသား ဘဝမွာ ထင္ရွားလွပါ တယ္ ။ မင္းသား ေလး တစ္လသားအရြယ္မွာပင္ ပုခက္တြင္းမွထီးျဖဴကိုျမင္ရာမွ လြန္ခ့ဲေသာဘဝ -ရွင္ဘုရင္ ျဖစ္ခ့ဲစဥ္က အမိန္.ေပးမ်ား ခ့ဲတဲ့အတြက္ ငရဲက်ခ့ဲရျခင္းကိုျပန္လည္သိျမင္ျပီး မင္းျဖစ္ရမွာကိုေႀကာက္ရြံ.ထိတ္ လန္.ေနပါတယ္။ ေရွးဘဝက မိခင္ ျဖစ္ခ့ဲဖူးသူ ထီးခ်က္ေစာင့္နတ္သမီးေပၚလာျပီ ” ရွင္ဘုရင္ မလုပ္လိုပါကဆြံ.-အ-နားမႀကားဟန္ေဆာင္ေနေလာ့” -ဟု ေျပာသြားတဲ့အခ်ိန္မွစျပီး “မည္သည့္အေႀကာင္းႏွင့္မွ် စကားမ ဆိုပါ”-ဟု အခိုင္အမာ အဓိ႒ာန္ျပဳလိုက္ပါတယ္။ အရြယ္ ေရာက္လာတဲ့အထိ ငိုလည္းမငို စကားမဆိုတဲ့သားေတာ္ကို ထီးနန္းႏွင့္မထိုက္တန္ ဟုဆိုကာ ေတာတြင္းသို.ႏွင္လိုက္ရာ ရေသ့ရဟန္းျပဳသြားပါတယ္ ။ ေမတၱာပါရမီ ေခၚ သူတစ္ပါးအား ႀကီးပြားခ်မ္းသာေစလိုေသာ စိတ္ထားျဖစ္သည့္ပါရမီကို ျဖည့္က်င့္ရာမွာ သုဝဏၰသာမ ဘဝမွာ ထင္ရွားလွပါတယ္ ။ မ်က္မျမင္မိဘႏွစ္ပါးကို ရေသ့ဘဝျဖင့္ ျပဳစုလုပ္ေကၽြးေနေသာ သုဝဏၰသာမအား သား ေကာင္ဟု အထင္မွားကာ ေလးျမားႏွင့္ပစ္သူ ပီဠိယကၡမင္းကိုပင္ ေမတၱာမပ်က္ခ့ဲပါ ။ ေနာက္ဆံုး ေမတၱာ ႏွင့္ သစၥာ တန္ခိုးျဖင့္ ျမားဆိပ္ေျပကာ အသက္မေသတဲ့အျပင္ မ်က္မျမင္မိဘမ်ားပါ အလင္းရလာခ့ဲႀကပါတယ္ ။ ဥေကၡာပါရမီ ေခၚ လူတစ္ဖက္သားကို မုန္းလည္းမမုန္း ခ်စ္လည္းမခ်စ္ ၊ ဘက္လိုက္ျခင္းလည္းကင္းကာမွ်တစြာ အလယ္ အလတ္ တည့္မတ္ေသာစိတ္ထားျခင္းပါရမီကို ျဖည့္က်င့္ခ့ဲရာ ေလာမဟံသ ဘဝမွာထင္ ရွားပါတယ္။ ဘုရားအေလာင္း ေတာ္ ေလာမဟံသမွာ မိဘမ်ားကြယ္လြႏ္သြားတဲ့အခါ မ်ားစြာေသာပစၥည္း ဥစၥာမ်ားကို စြႏ္.လႊတ္ျပီး ေတာထြက္သြားပါ တယ္ ။ ရေသ့ဝတ္ပါက လူအမ်ားအထင္ႀကီးကာ ခ်ီးမြမ္းမည္ကိုမလိုလားပဲ အဝတ္တစ္ထည္ႏွင့္သာသြားလာေနပါတယ္ ။ ဒီလို သါားလာေနရာမ်ာ လူအခ်ိဳ.က က့ဲရဲ့ႀက - ကေလးမ်ားက မထီမ့ဲျမင္ျပဳႀက- ဆဲဆိုကာ က်င္ငယ္(ေသး)ျဖင့္ပက္ဖ်န္း ႀက တာကို စိတ္ပ်က္ အားငယ္ျခင္းမရွိပဲ ေနသလို အခ်ိဳ.က ပန္းနံ.သာမ်ားျဖင့္ လႉဒါန္းျပဳစုႀကသည္ကိုလည္း လစ္လ်ဴရႈ ေနခ့ဲပါတယ္ ။ေကာင္းဆိုးႏွစ္ျဖာ ဘာကိုမွ် ဂရုမျပဳပဲ တည့္မတ္ေသာစိတ္ျဖင့္သာ တရားအားထုတ္ေနခ့ဲပါတယ္ ။ ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ႀကပါေစ