လူငယ္တို.အတြက္ ပညာေရး အလွမ္းမေဝးပါ (၂)

“အတတ္ပညာ” ဆိုတာကို ရွင္းျပေပးမယ္ဆို - ေမ့သြားျပီထင္ပါတယ္ - တ့ဲ ။ တစ္ခ်ိဳ. ဖံုး

ထဲကေန လွမ္းျပီး တမ္းတမ္းတတနဲ ေမးႀကရွာတာေလ ။

ေမ့တာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ။ အမွန္ေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဒီကေန. လူငယ္ လူရြယ္ေလးေတြ

ေလွ်ာ့ေလွ်ာ့ ( ေရွာ့ေရွာ့ ) ေပါ့ေပါ့ ေလးေတြကို ေတြးယူတတ္ႀကေစခ်င္လို. တင္ျပစရာ စာအ

ခ်ိဳ.ကို ရွာဖို. - ေဖြဖို. အခ်ိန္ယူေနရတာမို.ပါ ။



“ပညာ” ဆိုတာ အေႀကာင္းျခင္းရာေတြ အေပၚ “သိ-နားလည္ ” မႈ ကိုေခၚပါတယ္ဆိုတာ ရွင္းခ့ဲ

ျပီးျပီေနာ္ ။ “ အသိပညာ နဲ. အတတ္ပညာ ” ဆိုတာ “ ပညာ ” ေတြခ်ည္းပါပဲ ။ ဒါေပမ့ဲ ကြဲျပား

ျခားနားမႈေတာ့ ရွိေနတယ္ ။ ဒီကေန. လူငယ္ေတြမွာ ဒီ “ အသိပညာ နဲ. အတတ္ပညာ ” ႏွစ္

မ်ိဳးစလံုးကို ခဲြျခား နားလည္ထားဖို. လုိအပ္လွတယ္ဆိုတာလည္း ေျပာခ့ဲျပီးပါျပီ ။



“ အသိပညာ ” ႀကြယ္ဝဖို. စာေကာင္း ေပေကာင္းေတြကို ေရြးခ်ယ္ဖတ္ရႈျပီး ဒီေလာကႀကီးမွာ

ေတြ.ႀကံဳ ရင္ဆိုင္လာရျမဲျဖစ္တ့ဲ - တစ္နည္းေျပာရမယ္ဆိုရင္ ဘယ္သူ ေရွာင္လႊဲလို. မရႏိုင္တ့ဲ

ျပႆနာေတြရဲ့ အေႀကာင္းရင္း - အမွားအမွန္ေတြကို မိမိရဲ့ ကိုယ္ပိုင္ဉာဏ္နဲ. ေဝဖန္ - သံုးသပ္

ဆံုးျဖတ္ႏို္င္ရမယ္ ။ သူမ်ားေယာင္လို. လိုက္ေယာင္ရတာမ်ိဳး မလုပ္မိေအာင္ ကိုယ္ပိုင္ အသိ

ကိုယ္ပိုင္ဉာဏ္နဲ. ေဝဖန္ႏို္င္ရမယ္ ။ ဒီလိုပိုင္းျခားသိျမင္ႏို္င္ေအာင္ စာေကာင္း - ေပေကာင္း

ေတြကို မ်ားမ်ားႀကီးကို ေရြးခ်ယ္ ဖတ္ရ မွတ္ရေပလိမ့္မယ္။ အလိမၼာ- စာမွာရွိပါသတ့ဲ ။



အဲ- တို.မ်ား “လူသား ” ဆိုတာကလည္း အခက္သားကလား ။ သူမ်ားကိုေဝဖန္ရမယ္ - သူမ်ား

ကို အျပစ္ေျပာရမယ္ဆို ေရွ.တန္းမွာရွိတတ္ႀကတယ္ ။ ကိုယ့္မ်က္ေခ်းကိုေတာ့ ကိုယ္ မျမင္ႏို္င္

ႀကဘူးေလ။ တကယ္ေတာ့ ေဟာဒီေလာကႀကီးမွာ ဘာမဆို အေကာင္းခ်ည္းမရွိ သလို-အဆိုး

ခ်ည္းလည္းမရွိတတ္ပါဘူး။ အေကာင္းနဲ.အဆိုးဒြန္တြဲေနတတ္တာ ေလာကဓမၼတာပါ။ ပုထုဇဥ္

လူသားေတြေလ- အမွားနဲ. ဘယ္ကင္းႏိုင္ပါ့မလဲ ။



ေနာက္ျပီး စိတ္ ဆိုတာကလည္း အျမဲပဲ ေဖါက္ျပန္ေနတတ္တာ ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို

ျပန္ ေဝဖန္တတ္ဖို.လည္း ေလ့က်င့္ယူရမယ္ ။ သတၱိေမြးယူရေပလိမ့္မယ္ ။ ဒီလို မိမိကိုယ္ကို

မိမိကိုယ္တိုင္ ျပန္ေဝဖန္သံုးသပ္ - ပိုင္းျခားစိပ္ျဖာျပီး ေကာင္းတာေတြဆိုရင္ ဆက္လုပ္ ၊ မ

ေကာင္းတာေတြ ေတြ.ရင္ ေရွာင္ ၊ လုပ္မိ - မွားမိျပီးဆိုရင္လည္း ခ်က္ခ်င္းသိ - ခ်က္ခ်င္းရပ္ -

ခ်က္ခ်င္းပယ္ ၊ ေကာင္းတာေတြကိုသာ ဆက္လုပ္ႏို္င္ေအာင္ႀကိဳးစားရမယ္ ။ လူဆိုတာ ေရစုန္

မေမွ်ာသင့္ဘူး ။ ေရဆန္ကိုပဲ ခက္ခက္ခဲခဲ ကန္တက္ႏို္င္ေအာင္ေလ့က်င့္ ႀကိဳးစားရမယ္ ။



ကဲ -- အခု “ အတတ္ပညာ ” ပိုင္းကို သြားႀက ရေအာင္ေနာ္ ။ ဟုတ္တယ္ - တို.မ်ားဟာ ငယ္

စဥ္ကစျပီး ေက်ာင္းတက္ - စာက်က္စတ့ဲ အတတ္ပညာေတြ သင္ယူခ့ဲႀကရတယ္ ။ စာတတ္

မွ စာဖတ္ႏို္င္မယ္ ေလ ။ စာဖတ္ႏိုင္မွ လူ.ေလာကအေႀကာင္း ေကာင္းေကာင္း နားလည္မယ္ ။

လူ.ဘဝအေႀကာင္း ျပညါ့ျပညါ့စံုစံုနဲ. ေကာင္းေကာင္းသိမယ္ ။ လူ.ဘဝ အဓိပၸါယ္ကိုသိမွလည္း

လူျဖစ္ႀကိဳးနပ္မယ္ ။



“ အတတ္ပညာ ” ဆိုတာ သင္ယူလို.ရတာမ်ိဳး ။ အသိပညာ လို မိမိဖာသာ ဖတ္မွတ္- ေတြး

ေခၚယူလို. ရတာမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး။ ဆရာဝန္ေတြ - ေရွ.ေန - ဝတ္လံုႀကီးေတြ - အင္ဂ်င္နီယာေတြ

ေက်ာင္းဆရာေတြ နဲ. ကထိက ေတြဟာ အတတ္ပညာရွင္ ေတြပါပဲ ။ အဂၤလိပ္လိုေတာ့ -

“ Proffessionals ” ေတြေပါ့ ။



ဒါေပမ့ဲ အဲဒီ “ အတတ္ပညာ ” တတ္ရံုနဲ. မျပည့္စံုႏို္င္ေသးဘူးလို. ဆိုရေပလိမ့္မယ ္ ။ အသိ

စိတ္ဓာတ္ ရင့္က်က္ဖို. အမ်ားႀကီးလိုေသးတယ္လို. ဆိုခ်င္ပါတယ္ ။ တကယ္ေတာ့ အဲဒီ အ

တတ္ပညာရွင္ ေတြဟာ အသိပညာရွင္ေတြ ျဖစ္ဖို. လိုတယ္ ။ မိမိကိုယ္ပိုင္ ဉာဏ္ နဲ. ခဲြျခား

သိျမင္ တတ္ဖို.လုိပါတယ္ ။ ဒါ့ေႀကာင့္ စာမ်းမ်ားဖတ္ႀကပါ - မိမိတို.ရဲ့ ကိုယ္ပိုင္ဉာဏ္ကို

သုံးႀကပါ ။ ခ်င့္ခ်ိန္ပါ ။ စဥ္းစားပါ ။ ဖတ္မိသမွ်စာေတြကို ေပါ့ေပါ့တန္တန္ သေဘာမ

ထားပဲ စီစစ္ျပီးေတာ့ ေဝဖန္တတ္ရမယ္ ။ ကိုယ့္ထက္ အေတြ.အႀကံဳ အေတြးအျမင္ႀကီး

တ့ဲ ပုဂၢိဳလ္ေတြရဲ့ သတိေပး - ဆံုးမခ်က္ေတြ ၊ ညႊန္ႀကားခ်က္ေတြကို တန္ဖိုးထား - မွတ္

သားေလ့လာပါ ။


အားလံုးရႊင္လနး္ခ်မ္းေျမ့ႀကပါေစ