ကမၻာတစ္ခြင္မွာ ဂုဏ္ယူစရာ ပါဝင္ - ယွဥ္လာႏိုင္ျပီျဖစ္တ့ဲ တို. ျမန္မာမ် ား

စကၤပူေရာက္ ျမန္မာမ်ား ဝဂ္ဘ္ဆိုက္မွာ ေမစိုး ( ေရႊမႏၱေလး ) ရဲ့ ေဆာင္းပါးေလးကိုဘတ္လိုက္မိရာက အခု ဒီ ပို.စ္ ကိုတင္ျဖစ္သြားတာဆိုရင္ မွားမယ္မထင္ပါ ။ တကယ္ေတာ့ ဒီကေန.မွာ ကမၻာႀကီးဟာ ေျပာင္းလဲလို.လာေနပါျပီ( Changing the World )။ ဒီလို ေျပာင္းလဲလာေနျပီျဖစ္တ့ဲ ေဟာဒီ ကမၻာႀကီးမွာ ေနထိုင္ႀကသူမ်ားဟာလည္း အေျခအေနနဲ. လိုက္ေလ်ာညီေထြျဖစ္ေအာင္ ေျပာင္းလဲလႈပ္ရွားႀကရမွာပဲမဟုတ္ပါလား ။

ဒီကေန. လူငယ္လူရြယ္ေလးေတြကိုပဲ ႀကည့္ပါ ။ လြန္ခ့ဲတ့ဲ ေခတ္ကာလေတြကလို “ မာမီရယ္ ရွာေပးကြယ္ ၊ ရည္းစားလိုခ်င္တယ္ ” လို.၊ ( ေရႊမန္းသူ မေမစိုး တင္ျပထားသလို )ထမင္းဆီဆမ္း ေရႊလင္ဗန္းနဲ. မိခင္ခြန္.ေကၽြးတ့ဲ ထမင္းလုတ္ကို ျမံဳ.ယင္း ဇိမ္ခံယင္း စိတ္ကူးယဥ္ မေနႀကေတာ့ပါ ။ ေခတ္ကိုအမီ ေရွ့သို.ခ်ီေနႀကပါျပီ ။ ဒါကလည္း က်မတို.ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြသာမက ကမၻာာတစ္လႊားမွ လူငယ္မ်ားအားလံုးလိုလို ဒီလို ဒီပံုခ်ည္းသာပါ ။

ဆိုလိုတာကေတာ့ အေမရိကလိုႏိုင္ငံႀကီးသားေတြေတာင္ ေဟာဒီ က်မတို.ရဲ့ အာရွႏိုင္ငံေတြကို ေျခခ်လို. ေလ့လာလႈပ္ရွားေနႀကသလို ျပင္သစ္ ၊ အဂၤလိပ္ နဲ.
ဂ်ပန္စတ့ဲႏိုင္ငံႀကီးသားေတြကလည္း သူတို. အာရံုက် ၊ စိတ္ဝင္စားရာ အျခားအျခားေသာ ႏိုင္ငံေတြကို သြားေရာက္အလုပ္ လုပ္ေနႀကတာေတြ.
ရမွာျဖစ္ပါတယ္ ။ ထိုင္းလူမ်ိဳးေတြဆိုလည္း ႏိုင္ငံတကာမွာ သြားေရာက္ အလုပ္ လုပ္ေနႀတာ ကိုယ္ေတြ.မ်က္ျမင္ပါ ။

ဒီလို “ ေရႀကည္ရာ ျမက္ႏုရာ လွည့္လည္သြား လာ အလုပ္ရွာမွ ေခတ္မီတယ္ ” လို.လည္း အျမင္ မေစာင္းေစခ်င္ပါ ။ က်မတို.ျမန္မာျပည္တြင္းကိုပဲ
အကဲခပ္ႀကည့္လုိက္မယ္ဆိုလ်င္လည္း ဒီကေန.လူငယ္လူရြယ္ေလးမ်ားဟာ တအားကို ခ်ီးက်ဴးစရာေကာင္းတာေတြ.ရမွာျဖစ္ပါတယ္ ။ ႀကည့္ေလ “ သက္ႀကီးရြယ္အို ေစာင့္ေရွာက္ေရး” က လူငယ္ အသင္းဝင္ေတြ ၊ “ မက္ဖွန္ ” ေရလႉအဖြဲ.ဝင္ လူငယ္ေတြ ၊ “ Raven Club ” အသင္းဝင္ လူငယ္ေတြ -
အို -- အားရစရာ ရင္ေအးစရာ လူငယ္ေလးေတြပါ ။

ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္း ေဒသအခ်ိဳ.ရဲ့ ေရျပတ္လပ္တ့ဲ ဒုကၡ အခက္အခဲ ေတြကို ကိုယ္ခ်င္းစာ ေစတနာအျပည့္နဲ.ေနရာအႏွံ. လွည့္လည္္သြားေရာက္ကာ
ေရမွ်ေဝျဖည့္ ဆည္းေပးခ့ဲႀကတ့ဲ က်မတို.ရဲ့ ခ်စ္စရာ့ လူငယ္ေလးေတြပါ ။ ဒီလို လူမႈေရးဆိုင္ရာ လုပ္ငန္းေတြမွာ က်မတို.ရဲ့ လူငယ္လူရြယ္ေလးေတြ အားတက္သေရာ ပါဝင္လႈပ္ရွားေနႀကသလို တစ္ဖက္မွာလည္း သူတို.ေလးေတြရဲ့ ေနာင္ေရးအတြက္ (အမ်ားနဲ.ယွဥ္ႏိုင္ေအာင္)IT လုိ စိတ္ဝင္စားရာ ပညာမ်ားကိုေလ့လာသင္ယူေနႀကတာကိုလည္း အားရစရာ ေတြ.ျမင္ႀကရမွာျဖစ္ပါတယ္ ။ ဥပမာ - ေကာ္န္ပ်ဴတာသင္တန္း - အဂၤလိပ္စာသင္တန္း ေတြမွာ မနားစတမ္းတက္ေရာက္သင္ယူ ေလ့လာေနႀႀကျပီျဖစ္ပါတယ္ ။

ေရႊမန္းသူ ေမစိုးကလည္း က်မတုိ.ျမန္မာေတြအေပၚ အေတာ္ေလးကို အျမင္ေစာင္းေနပါလား ။ ဘာတ့ဲ သူေရးထားတာ “ ခုဆိုရင္ က်မတို.ျမန္မာႏုိင္ငံ
ကေန ကာယအလုပ္သမားေတြဟာ ပညာအရည္အခ်င္း သိပ္မျမင့္တ့ဲသူေတြျဖစ္ေသာ္လည္း ခုလိုႏိုင္ငံျခားတုိင္းျပည္ေတြမွာေတာင္ ေရာက္ျပီး အဆင္ေျပေျပ လုပ္
ကိုင္ေနႏိုင္ႀကျပီေလ။ ကၽြန္မတို.မွာ လူမ်ိဳးအလိုက္ရွိေနတ့ဲ ဥာဥ္ဆိုးေလးေတြ ရွိသင့္သေလာက္ေတာ့ ရွိတာေပါ့ ။ ဥပမာ- ပ်င္းရိတတ္တာ ၊ ဇြဲမရွိတာ ၊
အႏြံအတာမခံခ်င္တာ ၊ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ေပါ့ေပါ့တန္တန္နဲ.အခ်ိန္ကုန္ခ်င္တာ ၊ စည္းကမ္းမရွိတာေတြ -ဒီလုိ အားနည္းခ်က္ ခ်ိဳ.တဲ့တာေလးေတြ ကၽြန္မတို.
လူမ်ိဳးမွာရွိပါတယ္ ” တ့ဲ ။

ေရး ရက္လိုက္တာ ေရႊမန္းသူရယ္ ၊ ဝါးလံုးရွည္ႀကီးနဲ.ကို သိမ္းက်ံဳး ရမ္းျပစ္လိုက္တာပါလား ။ ေနာက္ရွိေသးတယ္ - “ ဆင္းရဲသည္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ၊ ခ်မ္းသာသည္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ငယ္ငယ္ကတည္းက ထမင္းကို မိဘက ခြန္.ေကၽၽြးတာကို စားလာခ့ဲႀကသလို ၊ မွီခိုရတဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္ အသုိင္းအဝိုင္း ယဥ္ေက်းမႈေတြေအာက္
မွာ ႀကီးျပင္းလာခ့ဲႀကတ့ဲ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြမွာ တံုးတိုက္တိုက္ က်ားကိုက္ကိုက္ အေရးႀကီးတ့ဲ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြ မွန္မွန္ကန္ကန္ ခ်ရမ့ဲေနရာေတြမွာ အားနည္းေနတတ္ႀကတယ္ေလ ။ ဒီလိုအားနည္းခ်က္ေတြကေတာ့ ကၽြန္မတို.လူမ်ိဳးမွာ ခုခ်ိန္ထိရိွေနပါတယ္ ” တ့ဲ ။

အင္း - ျဖစ္ႏီုင္တာက မေမစိုး ကိုယ္တိုင္ အဲဒီလုိမ်ိဳး အသိုင္းအဝန္းမွာ ႀကီးျပင္းလာခ့ဲရလို. ျမန္မာေတြ အားလံုးကိုလည္း ဒီလိုပဲ ျဖစ္လိမ့္မယ္လုိ.
ဝါးလံုးရွည္နဲ.ရမ္းလိုက္တယ္လို.ပဲ ေကာက္ခ်က္ခ်ရေတာ့မယ္ထင္ပါတယ္ ။ တကယ္ေတာ့ ပတ္ဝန္းက်င္ အသိုင္းအဝန္း ဆိုတာ သူ.ေနရာနဲ.သူ.စရိုက္ လိုက္
ေလ်ာညီေထြ ရွိေနႀကစျမဲပါ ။ ဒီလို ျမန္မာလူမ်ိဳးအားလံုးကိုေတာ့ သိိမ္းက်ံဳး မရမ္းသင့္ဘူးလို.ေျပာခ်င္ပါတယ္ ။ မိမိႀကီးျပင္းလာခ့ဲတ့ဲ ဝန္းက်င္ထဲမွာ
ျမန္မာေတြ အားလံုးကို ေရာေမႊမထည့္သင့္ဘူးလို.ျမင္ပါတယ္ ။

အမွန္ကို ရိုးသားစြာတင္ျပရမယ္ဆိုရင္ က်မတုိ. ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြရ့ဲ လုပ္ငန္းခြင္မွာ ရိုးရိုးသားသားနဲ. ႀကိးစားတတ္ႀကတ့ဲအတြက္ ႏိုင္ငံတကာမွာ ျမန္မာ
အလုပ္သမားေတြကို ႀကိုဆုိေနႀကတာႀကားမိမွာပါ ။ အခုက်မ ေရာက္ေနတ့ဲ ႏိုင္ငံမွာဆို အလုပ္ရွင္ေတြလိုခ်င္တာက ျမန္မာမွျမန္မာ ။ အဲ- ရႊမန္းသူ မေမစိုးက
ထပ္ျပီး လက္ညွိဳးထိုးလိုက္ပါေသးတယ္ “ ျမန္မာေတြမ်ားလာလို. စကၤာပူက ပင္နီဆူလာ ပလာဇာမွာ ရဲရဲေတာက္သြားသတ့ဲ ဆိုတာ သတၱိမဟုတ္ပဲ ကြမ္းတံေတြးေတြ ျဖစ္ေနပါေပါ့လားလို. မျဖစ္ေအာင္ေတာ့ စည္းကမ္းေလးပိုျပီး ရွိလိုက္ႀကရင္ သိပ္ေကာင္းမွာပဲေနာ္ ၊ ကြမ္းစားျပီး ျပြတ္ကနည္း
ေထြးလိုက္တ့ဲ အျပဳအမူထက္ ၊ နည္းနည္းပိုျပီး စည္းကမ္းရွိလိုက္ရတာ ျမန္မာတစ္ေယာက္ဆိုျပီး ဂုဏ္ယူျပီးေနႏိုင္တာေပါ့ ” တ့ဲ ။ ကဲ မွတ္ကေရာပဲ။

တကယ္ပါပဲ ေဟာဒီက မေရႊေက်ာ့ေတာ့ ေရမရွိတ့ဲ ေခ်ာင္းထဲဆင္းျပီး ႏွာေခါင္းစင္းကာ ေသသာေသလုိက္ခ်င္တယ္ ။ ဘယ့္ႏွယ္ရွင္ -အမိႈက္တစ္စ ေတာင္ လမ္းေပၚ မျပစ္ရတ့ဲ စကၤာပူလို အင္မတန္စည္းကမ္းႀကီးတ့ဲ ႏိုင္ငံႀကီးမွာ ကြမ္းတံေထြးကို ဘယ္သူက ျပြတ္ခနဲ ေထြးမွာတ့ဲလဲ ။ မိေရႊေက်ာ့တို. ျမန္မာေတြ ဒါေလာက္ေတာင္ပဲသိနားလည္မႈကင္းရေတာ့မွာတ့ဲလား ။ ေရးသား တင္ျပလိုက္ပံုႀကီးက တို.“ ဗမာ ” ေတြကို “ အီသီယိုးပီးယား ”
ေတြျဖစ္ေစခ်င္ေလသလားပဲ ။

ေဟာဒီ က်မေရာက္ေနတ့ဲ ( စည္းကမ္း ဆိုတာ ဘာလဲ လုိ.ေမးရေလာက္တ့ဲ )ႏိုင္ငံမွာေတာင္ က်မတို. ဗမာေတြ စည္းကမ္း “ မ မ့ဲ ” ႀကပါဘူးရွင္ရယ္။
ယံုခ်င္ယံု - မယံုခ်င္ ပံုျပင္ပဲ ဆိုဆို - က်မရဲ့ ကိုယ္ေတြ.ပါ ။ ေရႊမန္းသူမေမစိုး ေျပာသလို အားလံုးေတာ့မဟုတ္ပါ ။ ရိွေတာ့ရိွပါတယ္ -အားလံုးမဟုတ္ပါ ။
က်မတို. “ဗမာ” ေတြရဲ့ ရိုးသားမႈ နဲ. ႀကိဳးစားမႈကို အလုပ္ရွင္ေတြက ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ႀကတယ္ ။ ေက်ာင္းပညာနည္းခ့ဲႀကေပမ့ဲ ဘဝကေပးတ့ဲ လက္ေတြ.ပညာေတြတတ္ႀကေတာ့ အဆင္ေျပႀကတာေပါ့ ။ က်မတို.“ဗမာ” ေတြဟာ ရိုးသားတယ္ ၊ ႀကိဳးစားတယ္ ။ မဟုတ္ရင္ေတာ့ ငံု.ခံေလ့မရွိတာက ေမြးရာပါ ဇာတိေသြးပါ။ ပတ္ဝန္းက်င္နဲ.လိုက္ေလ်ာညီေထြျဖစ္ေအာင္လည္း ေနတတ္ထိုင္တတ္ႀကပါတယ္ ။

နိဂံုးခ်ဳပ္အေနနဲ. “ က်မတို.ျမန္မာေတြ ရဲ့ ရိုးသားစြာ ႀကိဳးစားလုပ္ကိုင္မႈေတြနဲ.ကမၻာ.တစ္ခြင္ ပါဝင္ ရင္ေဘာင္တန္းႏိုင္တာကို ဂုဏ္ယူႏိုင္ႀကပါေစလို.ပဲ...